آموزش و پرورش مالزی قاسم عبدالله نتاج

:مالزی

ساختار آموزشی

از آنجائیکه آموزش، در زمرة  اولویت‌های اساسی دولت مالزی می‌باشد از این رو سالانه مبالغ کلانی از بودجه ملی به اهداف آموزشی این کشور اختصاص می‌یابد.تحصیل در مقاطع ابتدائی و متوسطه برای کلیه دانش‌آموزان رده های سنتی 7 تا 17 سال رایگان می باشد. سن ورود به سال اول ابتدائی  7 سالگی است . سن فارغ التحصیلی دانشگاهی نیز، 22 سالگی است . بالغ بر 97%‌ کودکان رده سنی 7 سال مالزیایی در سیستم آموزشی دولتی، مشغول به تحصیل می‌باشند .نرخ افراد باسوادکشور مالزی بالغ بر ،‌ 93% می‌باشد که از جمله بالاترین ارقام افراد با سواد دنیا، به شمار می آید. در آینده‌ای نه چندان دور دولت مالزی به اجباری سازی  آموزش ابتدائی  برای کودکان مالزیایی مبادرت خواهد کرد .

نظام آموزشی مالزی تمامی مقاطع آموزشی از مقطع پیش دبستانی تا مقطع آموزش عالی را به شرح ذیل تحت پوشش قرار می‌دهد:

- آموزش پیش دبستانی از سن 5 سالگی ( برای 2تا 3 سال )

- آموزش ابتدائی از سن 7 سالگی ( برای 5 تا 7 سال )

- آموزش متوسطه مقدماتی  از سن 13 سالگی ( برای 3سال )

- آموزش متوسطة تکمیلی، از سن 16 سالگی ( برای مدت 2 سال )

- آموزش کالج ، یا مقطع ششم،‌ از سن 18 سالگی ( برای مدت 1 تا 5/1 سال )

آموزش عالی

ـ دورة کارشناسی ، از 20 سالگی ( برای 3 تا 5سال )

ـ دورة کارشناسی ارشد و دکتری ( به مدت 1 تا 5 سال )

در نظام آموزش مالزی، مؤسسات دولتی و  مؤسسات خصوصی مشارکت دارند. آموزش دورة ابتدائی و متوسطه در بخش دولتی رایگان می‌باشد،‌  بخش اعظم آموزش ابتدائی و متوسطه برای کودکان مالزیایی توسط مدارس دولتی یا عمومی تأمین می‌گردد، لیکن بخش خصوصی نقش به سزایی در آموزش عالی کشور ایفا می‌نماید،‌اما سطح همکاری بخش خصوصی در مقاطع ابتدائی و متوسطه بسیار اندک است .

برنامه‌های آموزشی ملی مقاطع ابتدائی و متوسطه،‌به آماده سازی دانش‌آموزان جهت شرکت در آزمونهای عمومی مشترک پایان دوره‌های آموزش ابتدائی ؤ مقدماتی و تکمیلی متوسطه  منتهی می گردد.

( زبان مالایایی ) زبان ملی کشور مالزیست. این در حالی است که  یاد گیری زبان انگلیسی  در مدارس اجباری است. در مقابل چند ملیتی بودن کشور مالزی و وجود مدارس مختص به نژادهای غیر مالزیائی به بهره گیری از زبانهای “ ماندارین ” و “ تامیل ” بعنوان زبان‌های آموزشی منجر شده است

:

آموزش ابتدائی

سیاست های آموزشی

سیاست وزارت آموزش در خصوص حوزه آموزش ابتدایی آن است که کلیه مدارس کشور یک نوبته گردد. چرا که مدارس دو نوبته باعث کاهش زمان آموزش، بهم خوردن فعالیت‌های درسی و فوق برنامه و ایجاد کننده مشکلاتی برای دانش آموزان مستقر در مناطق دور افتاده می باشند. این مسئله هم‌چنین بر روند آموزشی و یادگیری تاثیر دارد. طبق آمار بدست آمده طی ژوئن سال 1999 تعداد 1219 مدرسه ابتدایی از مجموع 7164 مدرسه و تعداد831 مدرسه متوسطه از مجموع 1601 مدرسه دو نوبته بوده‌اند.

:

ساختار آموزشی

آموزش ابتدائی عمومی درکشور مالزی به‌معنای آموزش ابتدائی رسمی است که بر فراگیری مهارت‌های خواندن و نوشتن و برخورداری از زیر ساختی مستحکم در ریاضیات و علوم پایه تکیه دارد. طول این دوره 6 سال بوده و کودکان رده های سنی 11-6 سال را دربر می‌گیرد.

گرچه آموزش در مالزی اجباری نیست ،اما رایگان بودن آموزش ابتدائی در مالزی سبب شده است که شاهد ثبت نام و حضور گسترده کودکان رده های سنی 6 تا 11 سال در مدارس ابتدائی دولتی باشیم. علاوه بر این، در قالب برنامه‌های آموزشی مدارس ابتدایی، دست‌یابی به‌ فرصت‌های مساوی آموزشی برای تمامی کودکان مناطق دور افتاده و روستائی میسر ‌‌گردیده است. در این مقطع، دو نوع مدرسه ( دولتی و چند ملیتی) به فعالیت می‌پردازند. وسیله ارتباطی در مدارس ملی کشور،‌ زبان رسمی کشور مالزی، می‌باشد با این حال، یاد گیری زبان انگلیسی در مدارس اجباری است. علاوه بر این زبانهای چینی و تایلندی نیز مورد استعمال می‌باشد. به طور کلی می توان گفت که یاد گیری زبانهای انگلیسی و مالزیایی در زمرة دروس اجباری و یادگیری سایر زبانها در زمرة روی اختیاری این مدارس محسوب می‌شود .

:

اهداف آموزشی

هدف اصلی مقطع آموزش ابتدایی توسعه همه جانبه، متعادل و جامع جنبه های جسمی، احساسی، روحی و فکری دانش آموزان مالزیای است .

از جمله دیگر اهداف آموزشی مراکز آموزش ابتدایی کشور مالزی می توان به موارد ذیل اشاره نمود،

1- تسلط بر زبان مالزیایی به عنوان زبان رسمی کشور

2- تسلط بر مهارتهای اصلی زبان

3- تسلط بر مهارتهای عمومی در زندگی روزانه بهره گیری صیحح از این قبیل مهارتها

4- صحبت کردن، خواندن و نوشتن انگلیسی به عنوان زبان دوم

5- کسب و جستجوی دانش

6- رشد استعداد و خلاقیت دانش آموزان

7- تسلط بر مهارتهای علمی و فنی

8- تقویت حساست دانش آموزان نسبت به افراد و محیط

9- تقویت رشد اعتماد به نفس در دانش آموزان

10- علاقه مندی دانش آموزان به مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و فعالیتهای نوع آورانه در راستای فرهنگ ملی

11- توجه به سلامت ، بهداشت و تناسب بدنی دانش آموزان

12- تقویت مهارت دانش آموزان در خواندن و تفسیر قرآن مجید

13- تقویت اعتقاد و ایمان به خدا و انجام مراسم مذهبی در دانش آموزان

14- تقویت و گسترش رفتار شایسته و عمل به ارزشهای والا

15- افزایش نرخ ثبت نامی دانش آموزان از 89/2میلیون نفر طی سال 1998 به 99/2 میلیون نفر طی سال 2003

16- احداث بیش از 7000 کلاس جدید تا پایان سال 2003

17- کاهش نرخ افت تحصیلی دانش آموزان به ویژه دانش آموزان مناطق روستایی و دور افتاده کشور

18- احداث 59 خوابگاه جدید دانش آموزی در مدارس کوچک روستایی در جهت سرویس دهی به 11120دانش آموز روستایی کشور

19- تجهیز 222 مدرسه ابتدایی به سیستم کامپیوتر طی مرحله نخست توسعه برنامه های آموزشی

20- احداث 20 مدرسه ابتدایی مجهز آزمایشگاه کامپیوتر

:

ارزشیابی تحصیلی

2 نوع ارزشیابی رسمی در مقطع آموزش ابتدایی وجود دارد :

از نوع اول تحت عنوان آزمون برآورد مدرسه ابتدایی UPSR یاد می گردد که براساس جنبه های شناختی حول مهارتهای اساسی خواندن ، نوشتن و ریاضیات صورت گرفته و بر موارد درسی چون زبان مالایا ، زبان انگلیسی، علوم و ریاضیات علاوه بر این آزمون برآورد دیگری وجود دارد که بصورت آموزش دینی درخلال فرآیندهای تدریس صورت گرفته و نتیجه در ثبت می شود.

از نوع دوم تحت عنوان برآورد سطح 1= PTSیادمی گردد که در سال1996 برای نخستین بار معرفی شده و به عنوان آزمون استعداد مطرح می باشد مطابق چنین شیوه ای دانش آموزان سال سوم که بر مهارتهای پایه و دانش پایه تسلط دارند از جهش تحصیلی به سال 5 برخوردارمی گردند.شیوه مذکور در راستای سیاست جدید آموزش و پرورش دورة ابتدایی (5 یا7سال) مشتمل می گردد. ارزشیابی دیگری تحت عنوان PKBSارزشیابی بر اساس عملکرد دانش آموزان درمدارس می باشد. مطابق چنین شیوه ای درطول سال تحصیلی فرآیندهای یادگیری و تدریس به منظور ارزیابی پیشرفت دانش آموزان از نظر رشد، مورد بررسی قرار می گیرد .بهره گیری از چنین شیوه ای به معلم کمک می کند تا بنیه علمی دانش آموزان را تقویت نموده و به برنامه ریزی صحیح بپردازد .

سطح یادگیری دانش‌آموزان پایه ابتدایی با برگزاری آزمون PSAT به صورت کشوری سنجیده می‌شود. گفتنی است که این آزمون در پایان دوره ابتدایی در چهار موضع اصلی زبان ملی مالزی، زبان انگلیسی، ریاضیات و علوم برگزار می‌گردد. هدف PSAT سنجش آموخته‌های دانش‌آموزان در خواندن، نوشتن، مهارت‌های علمی و شمارش به زبان مالی یا زبان‌های دیگر (چینی و تامیلی) است.

نتایج آزمون PSAT طی سالهای 1997-1994 جهت اندازه‌گیری میزان یادگیری دانش‌آموزان در سه حوزه اصلی خواندن، ریاضیات و نوشتن در قالب نمودار ذیل مورد استفاده قرار گرفته است.در نمودار ذیل نرخ بالای دانش‌آموزان ماهر در خواندن تا پایان کلاس ششم دوره ابتدایی مشهود می‌باشد. به طورکلی می‌توان گفت که نرخ مذکور هیچ‌گاه پایین‌تر از 90 درصد نبوده است. نکته قابل ذکر این که نرخ موفقیت دختران در خواندن از پسران بالاتر بوده‌ است که این امر خود به دلیل تفاوت بیولوژیک و رشد شناختی بیشتر دانش‌آموزان دختر نسبت به دانش‌آموزان پسر می‌باشد.

  که بیش از 80 درصد دانش‌آموزان در سطح ملی از حداقل توانایی خواندن (درک مطلب) برخوردارند. این در حالی است که طی سال 1995 با کاهش مختصری در این خصوص روبرو بوده‌ایم طی سال 1994 بالغ بر 95 درصد کل دانش‌آموزان از حداقل سطح تعیین شده برای خواندن بهره‌مند بوده‌اند که این میزان بر 93 درصد طی سال 1995 ، 96 درصد طی سال 1996 وحدود 96 درصد طی سال 1997 بالغ گردیده است.نمودار ذیل که مربوط به سطح مهارت دانش‌آموزان در فرایند نگارش است از رشد چشمگیر دانش‌آموزان مالزیایی طی سال‌های 1994 تا 1997 در این خصوص حکایت می‌کند.

همانند سایر مهارت‌ها، عملکرد مثبت دانش‌آموزان مالزیایی در ریاضیات (مهارت‌های عددی) روند روبه رشدی را نشان می‌‌دهد. به نحویکه طبق آمار بدست آمده طی سال 1994 بالغ بر9/68 درصد از کل دانش‌آموزان به گذار از سطح علمی تعیین شده در ریاضیات نائل آمده‌اند.عملکرد دانش‌آموزان در علوم تجربی برای نخستین بار طی سال 1997 مورد سنجش واقع گردید. یافته‌ها نشان می‌‌دهد که در این خصوص طی سالهای 1997 و 1998، 2/0درصد پیشرفت داشته‌ایم. 3/76 درصد دانش‌آموزان طی سال

1997و 5/76 درصد طی سال 1998 به گذار از سطح علمی تعیین شده در علوم تجربی نائل آمده‌اند.

:

مدارس ابتدایی

دو نوع مدرسه ابتدائی دولتی (مدارس ملی و مدارس چند ملیتی) درکشور مالزی وجود دارد. مدارس ملی به ارائه برنامه های آموزشی به زبان مالی مبادرت می نمایند. این در حالی است که آموزش در مدارس چند ملیتی یا به‌زبان "ماندرین" یا "تامیل" است. هر دو نوع این مدارس از طرح جدید مواد آموزشی تبعیت می‌نماید. مطالب درسی سراسری که به‌طور کامل طی سال 1988 تدوین گردیده مستمرا مورد ارزیابی قرار گرفته و به منظور هماهنگی با پیشرفت‌های آموزشی و بر طرف سازی چالش‌های جدید، غنی‌تر و عمیق‌تر می‌گردد.

:

آمار تحصیلی

در سطح ملی نرخ ورودی های مدارس ابتدایی طی سالهای 1991 تا 1997 بالغ بر90 در صد بوده است. میزان ورودی ها در این سال ها بیانگر ظرفیت سیستم آموزشی در فراهم نمودن امکان دسترسی به‌آموزش ابتدایی است. طی سال 1995 شاهد جذب تقریباً صد درصدی دانش‌آموزان پایه اول در مدارس ابتدایی می باشیم. یک عامل به‌وجود آوردنده این فرایند ممکن است در نتیجه سیاست وزارت آموزش مبنی بر فراهم سازی آموزش همگانی برای کلیه شهروندان مالزییایی باشد. در اوایل دهه 90 شکوفایی فضای اقتصادی کشور باعث مهاجرت افراد از کشورهای همسایه به‌منظور احراز شغل و شرایط زندگی بهتر گردید. در نتیجه وزارت آموزش ملزم به اجرای تعهدات خود را در جهت فراهم سازی امکانات آموزشی اولیه برای فرزندان مهاجران گردید که البته الزام به اجراء چنین تعهدی با یک سری مشکلات و دشواری‌هایی نیز همراه بوده است. جدول ذیل که نمایانگر نرخ ثبت‌نام کودکان غیر تبعه مالزی در مدارس ابتدایی است خود بیانگر تعهدات دولت در فراهم سازی آموزش همگانی برای کلیه افراد می باشد AFSANEH:

افزایش مداومی در نرخ ثبت نامی دانش آموزان مقطع آموزش ابتدایی بین سال های 1991 تا 1995 وجود داشته است  . در صد ثبت شده 93 در صد طی سال 1991، 94 در صد طی سال1992 ، 95 در صد طی سال 1994و 96 در صد طی سال 1995 بوده است. این در حالی است که طی سال 1998، کاهش مختصری در نرخ ثبت نامی کودکان ثبت شده است که عوامل بسیاری من جمله تمایل اولیاء به‌ثبت نام فرزندانشان در مدارس خصوصی و سیاست سخت‌گیرانه اخیر دولت در باز گرداندن کارگران خارجی به‌کشور مادری خود نقش داشته اند. با در نظر گرفتن تفاوت های موجود در میان نرخ ثبت نامی دانش آموزان دختر و پسر در نمودار فوق میتوان به سطح بالای حضور دانش آموزان دختر در مدارس آموزش ابتدایی بین سال های 1992 تا 1998 پی برد. تنها طی سال 1991 کاهش مختصری در میزان حضور دانش آموزان دختر نسبت به پسران مشهود بوده است که البته این موضوع نگران کننده نیست چرا که براساس سرشماری‌ به عمل آمده طی سال 1991، کاهش جمعیت سنی بالای شش سال تا یازده سال در میان دختران در قیاس با پسران مشهود می باشد. در این سنین تعداد دانش آموزان دختر(1319700نفر) و تعداد دانش آموزان پسر (1393800نفر)بوده است

ایران:

آموزش ابتدایی : مشتمل بردوره آموزشی 5 ساله ویژه کودکان رده های سنی 6 تا 11 سال می باشد.

اهداف مقطع آموزش ابتدایی

از جمله مهمترین اهداف مقطع آموزش ابتدایی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1-  برقراری فضای مناسب آموزشی جهت پیشرفت اخلاقی و اعتقادی دانش آموزان

2-  پرورش استعدادها و خلاقیتهای کودکان

3-  بهبود قدرت بدنی و جسمانی کودکان

4- آموزش خواندن ، نوشتن ، محاسبه و برقراری معاشرت اجتماعی با سایر اعضاء اجتماع

5-  آموزش مسائل بهداشت فردی و گروهی

برنامه های آموزشی

از جمله مهمترین برنامه های آموزشی مقطع آموزش ابتدایی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

علوم قرآنی و تعلیمات دینی انشاء و املاء فارسی

زبان فارسی ( خواندن و درک مطلب (

گ اجتماعی

علوم هنری ( نقاشی،خطاطی، کاردستی  (

علوم طبیعی و بهداشت

علوم ریاضی

ورزش و تربیت بدنی

:

اهداف کیفی آموزش ابتدایی

از جمله مهمترین اهداف کیفی مقطع آموزش ابتدایی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1-  اعمال تغییرات ساختاری در نظام آموزشی مطابق با نیازهای واقعی جامعه و برنامه توسعه جهانی به منظور رشد کیفیت و نرخ بهره وری داخلی آموزش و پرورش

2-  ارائه آموزشهای پایه به کودکان استثنایی

3-  اصلاح ساختار اداری و روشهای اجرایی حوزه آموزش

:

سیاستها ، استراتژی ها و اولویت های مقطع آموزش ابتدایی

از جمله مهمترین سیاستها ، استراتژی ها و اولویت های مقطع آموزش ابتدایی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1- اصلاح و تغییر ساختار نظام آموزش ملی مطابق با نیازهای جامعه و توسعه ، ارتقا کیفیت و کارائی برنامه های آموزشی مقطع آموزش ابتدایی با رجوع به اسلام ، قرآن و سنت پیامبر (ص)در جهت گنجاندن ارزشهای روحی و معنوی در برنامه های آموزشی

2- توجه به قوانین ،برقراری همکاریهای گروهی ، تعهد به مشارکت در موضوعات سیاسی اجتماعی ، توجه به موضوع سلامت روانی کودکان

3- برقراری هماهنگی میان سیاست های فرهنگی سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی مورد پذیرش وزارت آموزش و پرورش با سایر سیاستگذاران ملی

4- کاهش نرخ ترک تحصیل و ایجاد علاقه و انگیزه ادامه تحصیل درمیان کودکان از طریق اولویت دادن به اجرای سیاست غلبه برمشکلات و کمبودهای آموزشی مقطع آموزش ابتدایی با توجه به تفاوت های قومی و فرهنگی

5- اعمال سیاستهای انعطاف پذیر در اجرای متدهای متفاوت آموزشی و بهره گیری از نیروی انسانی ، فضا ، ابزارها و امکانات آموزشی در جهت پاسخگویی به نیازمندیهای محلی مطابق با نوع و سطح آموزش ، جنسیت ، میزان علاقه مندی و استعداد دانش آموزان

6- اولویت دادن به آموزش معلمان و اجرای برنامه هایی در جهت ارتقاء موقعیت معلمان و تعیین موقعیت آنان در جامعه و اتخاذ سیستم آموزشی واحد به عنوان الگوی راهنما

7- تأکید بر اهمیت ارزیابی پیوسته و اصلاح روشها، سیاستها و برنامه های آموزشی

8- جلوگیری از ارزیابی های انحصاری و مقطعی آموزشی به ویژه در میان دانش آموزان مقطع آموزش ابتدایی

9- اولویت دادن به ارزیابی پیوسته نرخ مردودین و تجدیدیها ، بررسی دلایل و ارائه طرح هایی در جهت رفع مشکلات مذکور

10- ارائه برنامه های آموزش ابتدایی به کودکان سراسر کشور

11- اتخاذ و اجرای برنامه های مورد نیاز جهت ثبت نام کلیه کودکان و تمرکز منابع و تسهیلات در جهت جبران کمبودهای مناطق محروم

12- برقراری روابط همکاری با سازمانهای ذیربط، بسیج کلیه منابع و جلب توجه و مشارکت فعال دولت در جهت پرداختن به موضوعات فرهنگی ، حمایتی ، رفاهی و قانونی

13- تربیت کادر آموزش ابتدایی مناطق محروم و دور افتاده از طریق گسترش موسسات و دانشگا ه های تربیت معلم

:

مشکلات اصلی آموزش ابتدایی

از جمله مهمترین مشکلات مقطع آموزش ابتدایی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1- عدم کیفیت و انعطاف ناپذیری محتوی و متدهای آموزشی و نادیده انگاشتن خلاقیت، نظم، مسئولیت پذیری و انجام فعالیت های گروهی

2- فقر اقتصادی و عدم تقبل هزینه های بالای آموزشی دانش آموزان توسط والدین و تأثیرات سوء آن بر آموزش فرزندان

- عدم تعهد والدین جهت گمارش کودکان رده های سنی10- 6 سال به مدارس ابتدایی به واسطه ضعف قوانین آموزشی کشور

4- عدم صراحت موضوعات آموزشی و عدم هماهنگی موضوعات مذکور با الگوهای پیشرفت کشور در نتیجه فقدان هماهنگی میان آموزش و بازارکار

5- ایجاد وقفه درکیفیت آموزش و روشها و تجهیزات داخلی به واسطه اعمال تغییرات سریع جهانی در زمینه توسعه علمی

آموزش و پرورش ژاپن زهرا ولیپور

بسمه الله الرحمن الرحیم

نام دانشجو : زهرا ولی پور

نام درس : آموزش و پرورش تطبیقی

نام استاد : دکتر میر عرب رضی

تاریخچه مدارس ژاپن

تاریخ آ . پ ژاپن را می شود به 2 دوره قبل و بعد از انقلاب میچی تقسیم کرد این انقلاب 20 سال بعد از اصلاحات امیرکبیر در سال 1868 میلادی آغاز و ادامه پیدا کرد تا قبل از این انقلاب 2 نوع مدرسه در ژاپن بود مدارس هانکو ویژه سامورایی ها و مدارس تراکویا مخصوص آدم هایی عادی . در سال 1871 یعنی 3 سال بعد از انقلاب میجی آ . پ ژاپن تأسیس شد در سال 1872 تقریباً 28 درصد از افراد لازم تعلیم به مدرسه ابتدایی می رفتند و یکصدهزار نفر در دبیرستان ثبت نام کردند در سال 1920 این میزان در یک میلیون و دویست هزار نفر افزایش پیدا کرد در سال 1948 آموزش نابینایان اجبار می شد در سال 1986 بیش از 90 درصد کودکان ژاپنی بخ پیش دبستانر رفتند و 94 درصد دانش آموزان به مرحله ی دوم دبیرستان راه یافتند

تعلیم و تربیت ژاپن به عهده ی وزارت آ. پ , علوم و فرهنگ ژاپن است ساعات حضور دانش اموزان در مدارس 44 ساعت در هفته است و از ساعت 8 صبح تا 4 عصر به صورت پیوسته ادامه دارد دانش آموزان در دوره ابتدایی 22 ساعت و متوسطه 16 ساعت در کلاس درس سپری می کنند و بقیه با برنامه هایی مانند فعالیت های گروهی, جشن ها , نهار و استراحت سپر می شود دانش اموزان مدارس ابتدایی 24 ساعت در مقاطع راهنمایی و متوسطه 36 ساعت به مدرسه می روند تقریباً تمام اینت ساعات در کلاس سپری می شوند – هر سال تحصیلی 240 روز است در ژاپن در ایران کتر از 180 روز – در مدارس ابتدایی به ایجاد محیطی شاداب , جذاب , دوستانه و با نشاط از آموختن مسائل علمی تأکید شده است معلمان عقیده دارند دانش آموزان این مقطع برای یادگیری علم به مدرسه نمی آیند بلکه هدف از مدرسه دیدار دوستان است در مدارس ابتدایی به بازی , کاردستی , موسیقی و خانه داری – آشپزی و خیاطی و نظافت توجه بسیار می شود این گونه برنامه ها یک سوم اوقات دانش آموزان را به خود اختصاص می دهد دانش آموزان مدارس ژاپن از همان کلاس اول ابتدایی در برنامه ای با عنوان به سومی کار به یادگیری و انجام حرفه هایی مانند زراعت و صنعت می پردازند .

تفاوت آموزش و پرورش ژاپن با آموزش و پرورش ایران :

ژاپن:

1-تعداد دانش آموزی که در هر کلاس هستند معمولاً 1 به 21 است ولی در یک کلاس عادی دبستان معمولاً 31 تا 35 راهنمایی 36 تا 40 دبیرستان 45 دانش آموز

این نشان دهنده این است که در ژاپن هم مثل ایران تعداد استاندارد هر دانش آموز در کلاس رعایت نمی شود.

2- تقریباً در همه ی مدارس ژاپن یک حیاط در فضای باز دارد در دوران ابتدایی آموزش بخشی از برنامه ی درسی دانش آموزان است و در طول تابستان به صورت رایگان برگزار می شود هدف آموزش شنا به بچه هاست تا بتوانند ورزش لذت ببرند هم در مواجهه با آب ایمنی داشته باشند

3- یکی از بزرگترین تراژدی های سیستم آموزشی ژاپن این واقعیت است که بچه ها و نوجوانان همیشه در حال درس خواندن هستند و زمان کمی برای تفریح دارند وقت استراحت آنها کم بوده و باید بعد از مدرسه به سرعت خود را برای کلاس فوق برنامه اماده کنند.

4- در ژاپن در ابتدایی مخصوصاً در کلاس چهارم هایی همه ی داشن اموزان تبلت یا لب تاپ دارند و یکی از بزرگترین موانع در این کلاس ها این واقعیت است که بعضی دانش اموزان توانایی و مهارت بیشتری نسبت به سایرین ندارند و دولت ژاپن تصمیم دارد که به هر دانش آموز خود یک تبلت بدهد

5- در ژاپن بچه هایی که از آنها تقلب گرفته میشود سرشان تراشیده می شود و از مدرسه اخراج می شوند .

6- در ژاپن دانش آموزان بطور اجباری و رایگان مورد آزمایشات پزشکی قرار می گیرند .شنوایی و بینایی و سیستم تنفسی انها چک میشود دندانپزشکان دندانهای آنها را معاینه می کند و نمونه ادرار جهت تشخیص دیابت از آنها گرفته می شود

7- مدارس ژاپن خدمتگزار ندارند زیرا دانش آموزان و کارکنان همه تمیزکاری را انجام می دهند بچه های دبستانی, راهنمایی و متوسطه دوم همه ی راهروها , کلاس ها و حیاط مدرسه را بعد از نهار یا قبل از رفتن خانه جارو کشیده و تمیز می کنند آنها حتی پنجره ها و توالت ها را هم تمیز کرده و سطل های زباله را هم تخلیه می کنند

8- آموزگاران معمولاً باید حداقل 8 ساعت در روز در مدرسه باشند و اغلب ساعات بیشتری را در برنامه ریزی نسبت با اموزگاران دیگر , نصیحت دانش آموزان و یا معاشرت با آنان می گذراند معلمان و مدیران ژاپنی محل کار خود را بعنوان جوامع نزدیک به هم توصیف می کنند.

9- تربیت معلم در ژاپن از جمله حساس ترین و مهم ترین مولفه های نظام تعلیم و تربیت است. چرا که موفقیت و عدم موفقیت در ایجاد تحولَ نظام آموزشی منوط به توانمندی و قابلیت های حرفه ای معلمان است .

10- در ژاپن بچه ها یک آزمون ورودی کالج دارند که قطعاً با توجه به استعدادیابی و سخت گیری مداوم در طول دوران مدرسه برایش امده شده اند.

11- در ژاپن از هر 10 کودکی به دنیا می آید 9 نفر کند ذهن و یک نفر نابغه است. و انها تحت تأثیر همان یک نفر باهم برابر می شوند .

ایران :

1-در ایران هم مانند ژاپن تعداد دانش اموزان در هر کلاسی بیش از حد ظرفیت آن کلاس است.

2- نه تنها بچه ها در ایران از این مزایا برخوردار نیستند بلکه زنگ هایی ورزش که در دوران ابتدایی برای آنها در نظر گرفته شده هم گاهی اوقات مصرف دورس دیگر می شود و خیلی کم به سلامت آنها توجه می شود .

3- در ایران دانش اموزان فقط زمانی که مدرسین از درس عقب بمانند کلاس فوق العاده برگزار می کنند وقت استراحت بچه ها زیاد و سرانه مطالعه ی دانش اموزان ایرانی بسیار پایین است .

4- در ایران مدارس به سمت هوشمندسازی می روند. و هنوز این امر بطور کامل تحقق نیافته و در ایران تبلت , موبایل , لب تاپ و دیگر وسایل هوشمند به ابزاری برای سرگرمی و بازی صرف تبدیل می شود.

5- در ایران فقط ممکن است که بچه ها از همان آزمون محروم شوند و هیچ برخورد جدی با انها نمی شود و هیچ صحبتی هم با دانش آموزان در مورد معایب ان نمی شود.

6- در ایران حتماً باید دانش اموزان به کلینیک یا مراکزی بروند که هر چند کم برای معاینه باید پول بپردازند و معاینه دانش اموزان تخفیف دارد ولی رایگان نیست و خود مدرسه هیچ اهمیتی به سلامت جسمی دانش اموزان نمی دهد فقط مسائل درسی را کنترل می کنند.

7- در ایران با وجود اینکه هر مدرسه باید خدمتگزار داشته باشد ولی باز هم مدرسه بطور کامل تمیز نیست و بچه ها نظافت شخصی خود را رعایت نمی کنند چه برسد به نظافت مدرسه .

8- آموزگاران در مدارس ایرانی حداکثر ساعاتی که در مدرسه هستند 8 ساعت است و فقط به تریس می پردازند خیلی کم پیش می آید که در جلسات مشاوره با خانواده ها به صحبت بپردازند یا دانش آموزان را نصیحت کنند .

9- در ایران به تحصیلات معلم از نظر سواد توجه نمی شود فقط به مدرک توجه می شود زیرا که سعی می کنند معلمان را بعد از به پایان رساندن دوره لیسانس چه به صورت رسمی و چه بصورت قراردادی استخدام کنند و بعد در کلاس های ضمن خدمت آموزش های لازم را به آنها بدهند .

10- در ایران در سال کنکور بچه ها به حدی دچار استرس و فشار روانی می شوند که تحقیقات به عمل امده نشان داده که این فشار روانی برابر با فشار روانی بیماران روانی دهه 50 آمریکا بوده و این می تواند به دلیل عدم هماهنگی مدرسه با سازمان عالی باشد.

11- در ایران از هر 10 کودک به دنیا آمده 9 نفر نابغه و یک نفر کن ذهن است ولی آموزش و پرورش آموزش عالی و خانواده ها بلد نسیتند که به درستی این استعداد را هماهنگی کنند و همه تحت تأثیر همان یک نفر در می آیند.

ر

آموزش و پرورش اسپانیا زهرا عبدی

بسم الله الرحمن الرحیم
عنوان پژوهش:آموزش پرورش تطبیقی ایران و اسپانیا
زهرا عبدی
ساختار آموزشی اسپانیا
مطابق قانون عمومی تحصیلات عمومی مصوب سال 0791 ، مراحل تحصیلی درکشور پادشاهی اسپانیا به شرح ذیل تنظیم گردیده است :
2سال و دوره آمادگی ویزه کودکان رده های سنی - -0 مقطع پیش دبستانی که خود از دوره مهدکودک ویزه کودکان رده های سنی 5
4-5 سال متشکل می گردد.
6سال برنامه ریزی شده و به دو بخش) بخش ویزه دانش آموزان رده های - -2 آموزش پایه که برای کودکان رده های سنی 01
00 سال ( مشتمل می گردد. شایان ذکر است که تحصیلات پایه در - 6سال و بخش ویزه دانش آموزان رده های سنی 01 - سنی 01
مدارس دولتی و خصوصی رایگان و اجباری است.
04 سال ارائه میگردد.پس - -1 مقطع آموزش متوسطه که مدت زمان 1سال به طول انجامیده و به دانش آموزان رده های سنی 06
ازگذراندن این دوره، دانش آموزان ملزم به گذراندن دورة یکساله پیش دانشگاهی می باشند که درصورت توفیق در آن ازمجوز
حضوردر دانشگاهها برخوردار می گردند.
-4 آموزش عالی که خود بر سه مرحله اساسی مشتمل می گردد. در مرحلة نخست دانش جویان طی سه سال به درجة دیپلماتورا
)کاردانی( نایل می آیند در مرحلة دوم دانش جویان طی دوره آموزش تخصصی دو ساله به اخذ مدرک کارشناسی نائل آمده وغالبا به
عنوان مهندس و یا معلم به فعالیت می پردازند.در مرحله سوم دانشجویان ملزم به دفاع از تز)رساله( تخصصی خود جهت احراز درجة
دکتری می باشند.
کودکان اسپانیایی از سن سه سالگی وارد مهد کودک )
La Education infantil
)
شده
و
به
مدت
1
سال
تا
سن
6
سالگی
اولیه
را
فرا
می
گیرند
.
آخرین
سال
مقطع
پیش
دبستانی
اجباری
می
باشد
.
آموزش
ابتدائی
(
La Education Obligatoria
)
از
سن
6
سالگی
آغاز
شده
و
تاسن
00
سالگی
به
مدت
5
سال
ادامه
می
یابد
.
در
این
مدت
دانش
آموزان
ضمن
آشنایی
با
محیط
اطراف،
خواندن
و
نوشتن
و
دروس
ابتدائی
را
فرا
می
گیرند
.
سپس
دوره
آموزش
متوسطه
(
La Education Segundaria
)
ا
رائه
می
گردد
.
این
دوره
بر
دو
مرحله
مشتمل
می
گردد
طی
دوره
اول
به
مدت
سه
سال
دانش
آموزان
موفق
به
کسب
درجه
فارق
التحصیل
دوره
مدرسه
و
طی
مرحله
دوم
به
مدت
سه
سال
دانش
آموزان
به
احراز
درجه
تحصیلی
موسوم
به
(
Bachiller
)
نائل
می
آیند
.
در
صورت
تمایل
دانش
آموزان
به
ورود
به
دانشگاه
دوره
آموزش
یک
ساله
پیش
دانشگاهی
Curso de orientacion Universitaria
))
و
یا
ورود
به
دوره
های
آموزش
حرفه
ای
La Formacion Profesinal
))
نیز
پشت
سر
گذارده
می
شود
.
ساختار آموزشی ایران
در قانون اساسی فرهنگ مصوب آبان ماه ۰۹۲۱ هجری شمسی، دوره ابتدایی به عنوان اولین دوره ی تحصیلی و مدت آن شش سال ذکر
شده است. پس از آن تعلیمات ابتدایی، عمومی، اجباری و مجانی اعلام شده است. کودکانی که روز اول مهرماه هرسال شش سال تمام
داشتند می توانستند در پایه ی اول ثبت نام کنند. طبق این قانون اساسی، دوره های تحصیلی ایران شامل دوره ابتدایی ۶ سال و دوره اول و
دوم متوسطه هرکدام ۳ سال بوده است. در سال ۰۳۳۱ ساختار آموزشی کشور تغییر کرد و شامل دوره ابتدایی ۱ سال، دوره راهنمایی ۳
سال و دوره متوسطه ۳ سال شد. در سال ۰۳۳۱ دوره های تحصیلی شامل دوره های زیر شد:
0.دوره آمادگی ) ۰ سال(: پیش دبستانی در سالهای اخیر به مقطع ابتدایی افزوده شده است. درواحدهای پیش دبستانی کودکان پنج ساله
به مدت یک سال بنابر اهداف خاص این دوره، آموزشهای لازم را دیده و برای ورود به دوره ی ابتدایی آماده می شوند. به همین دلیل به
آن آمادگی نیز می گویند.
2.دوره ابتدایی ) ۱ سال(: کودکانی که روز اول مهرماه هرسال شش سال تمام دارند، در دوره ابتدایی ثبت نام نموده و به مدت پنج سال
این دوره را می گذرانند.
1.دوره راهنمایی ) ۳ سال(: پس از تغییر مدت دوره ی آموزش ابتدایی )سال ۰۳۳۱ (، دوره ای به نام راهنمایی به مقاطع تحصیلی آموزش
همگانی افزوده شد. این دوره از سال تحصیلی ۱۰
-
۰۳۱۱
در
ایران
آغاز
گردید
که
مدت
تحصیل
در
آن
سه
سال
است
.
قبول
شدگان
دوره
ی
پنج
ساله
ابتدایی
در
دوره
ی
راهنمایی
ثبت
نام
می
کنند
.
4.دوره متوسطه ) ۳ سال(: پیش از ۰۳۳۱ ، فارغ التحصیلان دوره ی راهنمایی تحصیلی وارد دوره ی متوسطه می شدند. مدت دوره ی
۰۳۳۰ دوره ی متوسطه - متوسطه چهار سال و شامل دو گرایش نظری و فنی وحرفه ای بود )دوره متوسطه نظام قدیم(.ازسال تحصیلی ۳۹
به صورت نظام ترمی- واحدی به صورت آزمایشی در چند واحد دبیرستانی آغاز گردید.
5.دوره پیش دانشگاهی ) ۰ سال(
از سال تحصیلی ۲۹
-
۰۳۲۰
مقاطع
تحصیلی
به
این
صورت
درآمده
است
:
0.دوره آمادگی ) ۰ سال(
2.دوره ابتدایی ) ۶ سال(
1.دوره اول متوسطه ) ۳ سال(
4.دوره دوم متوسطه ) ۳ سال(
شرایط استخدامی معلمین اسپانیا
از جمله مهم ترین شرایط استخدامی جهت استخدام معلمین مقاطع مختلف آموزش در مراکز دولتی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
الف (برخورداری از متبوعیت کشور اسپانیا یا عضویت در اتحادیة اروپایی )پیش بینی هایی برای شهروندان دیگر کشورهای اروپایی
اتخاذ گردیده است( گفتنی است که داوطلبین غیراسپانیایی ملزم به پیروی از قوانین اسپانیا به طور کامل می باشند.
ب (برخورداری از سن بیش از 01 سال.
ج (عدم مواجهه با هیچگونه ناراحتی جسمی و روانی ناسازگار با آموزش.
د (عدم سوء سابقة اخراج از مناصب اداری و خدماتی در گذشته.
ر (برخورداری از گواهی نامه آموزش عمومی پایه جهت تدریس در سطح آموزش ابتدایی و پیش دبستانی
ز ( برخورداری از مدرک لینکشادو، معماری یا مدارک معادل آموزش آن جهت تدریس در مراکز حرفه ای و تخصصی.
گفتنی است که در برخی از تخصص های مرتبط با آموزش حرفه ای برخورداری گواهی نامة مهندسی فنی، معماری فنی و مدارک معادل
آن الزامی است. علاوه بر این کلیه داوطلبان ملزم به برخورداری از مدرک حرفه ای و تخصصی می باشند لازم به ذکر است آندسته از
معلمین که از مدرک لینکشادو در آموزش تعلیمی و نیز تخصص هایی در زمینه روانشناسی، علوم تعلیمی و تکنولوژی و یا تجربه تدریس
در مؤسسات آموزش خصوصی و عمومی برخوردار باشند، از گذراندن این پیش نیاز معاف می باشند.
شرایط استخدامی معلمین ایران
شرایط عمومی
الف– داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
ب– اعتقاد به دین مبین اسلام یا یکی از ادیان رسمی کشور مصرح در قانون اساسی.
ج– التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
د– دارا بودن کارت پایان خدمت وظیفه عمومی یا معافیت دائم از خدمت )ویژه آقایان(.
ر– عدم اعتیاد به دخانیات و مواد مخدر.
ز– نداشتن سابقه محکومیت جزائی موثر.
ن– حداکثر سن داوطلبان دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم و لیسانس ۳۱ سال ، فوق لیسانس و بالاتر ۳۱ سال.
و– داشتن سلامت جسمانی، روانی و توانائی برای انجام کاری که استخدام میشوند. برابر ضوابط آموزش و پرورش که در مرحله
مصاحبه مورد سنجش قرار میگیرد.
ه– داوطلبان استخدام نباید از مستخدمین رسمی، ثابت و پیمانی دستگاههای اجرایی و یا بازخرید خدمت آنها باشند.
ی– نداشتن ممنوعیت از خدمات دولتی به موجب آراء مراجع قضائی و یا ذیصلاح.
شرایط اختصاصی
الف- دارا بودن مدرک و رشته تحصیلی مربوط براساس جدول فهرست مشاغل.
ب- برخورداری از حسن شهرت و عامل بودن به اخلاق و شئونات معلمی براساس طرح طبقه بندی معلمان.
ج- الزام به رعایت کلیه شرایط اختصاصی جداول رشته های تحصیلی مجاز.
حقوق و مزایای کاری معلمان اسپانیا
حقوق و مزایای معلمین سطوح مختلف آموزشی غیردانشگاهی برحسب گروه تخصصی، طبقات آموزشی، سطوح و ارشدیت معلمین
تنظیم و پرداخت می گردد. معلمین مراکز آموزش دولتی بر موارد ذیل مشتمل می گردد:
-0 حقوق پایه که به طور استاندارد به کلیه معلمین پرداخت می گردد.
-2 حقوق ارشدیت که براساس تعداد سنوات خدمت آموزشی و همکاری با گروه ها آموزشی و پرداخت می گردد.
-1 گفتنی است که پرداخت حقوق ارشدیت معلمین هر 1 سال یکبار صورت می پذیرد.
-4 حقوق مازاد و اضافه کاری که 2 بار در سال علاوه بر حقوق پایه به معلمین پرادخت می گردد.
در جوامع مستقل نیز حقوق ومزایای معلمان بصورت ترکیبی مشتمل بر 1 جزء به شرح ذیل به آنان ارائه می گردد:
-0 حقوق ثابت و مشترک برای هر گروه از معلمین
-2 حقوق متناسب با سطوح تحصیلی و تخصصی آنان
611 ساعت تدریس - -1 حقوق 6 سال یکبار مبتنی بر درجه ارشدیت و تخصص معلمین که به معلمین برخورد از مدت زمان 0111
طی 6 سال تحصیلی پرداخت می گردد.
حقوق و مزایای کاری معلمان ایران
حقوق و مزایای کلیه کارمندان در ایران طبق قانون مدیدیت خدمات کشوری میباشد
الف:عناوین کارمندان مشمول ارتقاءشغلی اعم ازارشد؛خبره ؛عالی دررتبه های مشابه جدول حق شغل قرارمیگیرند.
ب :عناوین مشمولین ماده 1ق.ن.ه)همترازی( مربی بارتبه ارشد؛استادیاربارتبه خبره ؛دانشیاربارتبه عالی همترازشناخته میشوند.
سایرکارمندان )بجزبندالف وب (بدوا دررتبه مقدماتی قرارمیگیرندوسپس بترتیب ذیل امکان ارتقاءبه رتبه بالاترراپیدامیکنند:
نحوه ارتقاء رتبه شغلی: تاسطح مشاغل کاردانی به ازاء 1 سال سابقه دولتی وتجربه مرتبط دررتبه پایه وباداشتن 21 سال تجربه
حداکثردررتبه ارشد کارمندان دارای مشاغل کارشناسی وبالاتر به ازاء هر 6سال سابقه دولتی وتجربه مرتبط دررتبه های
پایه) 6(؛ارشد) 02 (؛خبره) 01 ( وعالی) 24 (قرارمیگیرند.
عوامل ارزیابی ارتقاءشغلی: 0-ابتکاروخلاقیت 2-افزایش مهارت 1-انجام خدمات برجسته 4-آموزشهای طی شده 5-جلب رضایت
ارباب رجوع *هریک تا 21 امتیاز ارتقاء به رتبه پایه) 61 امتیازوگذراندن 111 ساعت آموزش(؛ارتقاءبه رتبه ارشد) 91 امتیازو 251 ساعت
آموزش( ارتقاءبه رتبه خبره) 11 امتیازو 211 ساعت آموزش( ....
5 )هر 6سال - ارتقاء طبقه شغلی:)یک سال تعجیل درارتقاء طبقه شاغلین مناطق کمترتوسعه یافته مدنظرقرارگیرد ( ابتدائی طبقه 0
01 )هر 4سال ( - 1 )هر 5سال ( ؛لیسانس طبقه 4 - 9)هر 5سال ( ؛فوق دیپلم طبقه 1 - 6)هر 5سال ( ؛دیپلم طبقه 2 - تجربه(؛سیکل طبقه 0
01 )هر 4سال (. - 02 )هر 4سال ( ؛دکتری تخصصی طبقه 9 - 00 )هر 4سال ( ؛دکتری حرفه ای طبقه 6 - ف لیسانس طبقه 5
خدمت اداری درمناطق (× گروههای تشویقی ؛....به حداکثرطبقه اضافه شود. محاسبه تفاوت تطبیق وسایر)جزءبندب(: ضریب 511
جنگزده +نشان دولتی +ایثارگری +ف مدیریت + امتیازات )ح شاغل +ح شغل =) 11 ( حقوق جدید حقوق قدیم) 19 ( =حقوق ومزایای
مشمول کسور- سختی کارونوبت کاری اگرحقوق قدیم بیشتراز حقوق جدید)امتیازات
x500
)
باشدمابه
التفاوت
ریالی
حاصله
تحت
عنوان
تفاوت
تطبیق
درحکم
درج
میشود
مابه
التفاوت
(
سایر
)
مرحله
اول
اگرحقوق
جدید
(
ا
متیازات
x600
+ )
تفاوت
تطبیق
نسبت
به
حقوق
قدیم
کمتراز
05
%
افزایش
داشته
باشدمابه
التفاوت
تا
سقف
05
%
محاسبه
ودرج
میشود
مابه
التفاوت
(
سایر
)
مرحله
دوم
اگرحقوق
جدید
(
امتیازات
x600
+)
تفاوت
تطبق
+
کمک
هزینه
عائله
مندی
واولاد
نسبت
به
دریافتی
حکم
19
(
حقوق
وفوق
العاده
های
مشمول
کسور
+
کمک
هزینه
عائله
مندی
واولاد
)
کمترازیکمیلیون
ریال
افزایش
داشته
باشدمابه
التفاوت
حاصله
تاسقف
یکمیلیون
ریال
محاسبه
ودرج
میشود
.
مبنای
محاسبه
کسوربازنشستگی
(
ماده
016
قانون
م
خ
ک
:)
0
-
حقوق
ثابت
(
حق
شغل؛حق
شاغل
؛ف
مدیریت
؛تفاوت
تطبیق
)
2
-
فوق
العاده
های
مستمر
(
ف
ایثارگری
؛ف
خدمت
درمناطق
جنگزده
؛ف
سختی
کار؛ف
مشاغل
تخصصی
)
1
-
فوق
العاده
ویژه
(
بند
01
ماده
61
)
میباشد
.
0
-
درحال
حاضرارائه
مدرک
تحصیلی
بالاتر
واحتساب
سابقه
مربوط
به
سال
آخرخدمت
(
یکروزقبل
ازبازنشستگی
)
صرفا
باعث
افزایش
حق
شاغل
2
-
عزل
ونصب
پست
مدیریتی
صرفا
موجب
تغییردرف
مدیریت
میشود
.
1
-
ارتقاءطبقه
بعلت
تکمیل
دوره
....
صرفا
باعث
تغییرحق
شغل
میشود
.
ساعات کاری معلمان اسپانیا
19 ساعت کاری در هفته برخوردار می باشند. گفتنی است که 11 ساعت از این زمان به فالیت های / معلمین مراکز آموزش دولتی از 5
آموزشی )کلاسی( اختصاص می یابد. از 11 ساعت مذکور حداقل مدت 25 ساعت آموزشی به آموزش ابتدایی و 01 ساعت به
آموزش متوسطه اختصاص می یابد. به طور کلی می توان گفت که ساعات سالانه آموزش مراکز دولتی بر 0011 ساعت مشتمل می گردد.
که از این زمان، 151 ساعت به ساعات کلاسی و بقیه زمان به عنوان ساعات استراحت منظور می گردد. میزان فعالیت روزانة معلمان
مدارس خصوصی نیز بستگی به توافقات جمعی شوراهای تصمیم گیری مراکز آموزشی دارد گفتنی است که این توافقات در مؤسسات
آموزش ابتدایی بر 12 ساعت آموزشی در هفته ) 0171 ساعت در سال( بالغ می گردد. در دیگر سطوح آموزشی توافق بر ارائه آموزش
29 ساعت در هفته ) 0117 ساعت در سال( می باشد که 219 ساعت آموزش تکمیلی را نیز باید به این ساعات اضافه نمود. علاوه براین
51 ساعت نیز به روز نمودن فعالیت های آموزشی اختصاص می یابد.
ساعات کاری معلمان ایران
طبق طرح طبقه بندى مشاغل معلمان کشور که در بهمن ۰۳۳۱ سازمان امور ادارى و استخدامى کشور تدوین و ابلاغ کرده است، خدمت
تمام وقت متصدیان مشاغل مندرج در این طرح به شرح ذیل تعیین شده است:
الف- آموزگاران و مربیان امور تربیتى دبستان ۹۲ ساعت در هفته
ب- دبیران و مربیان امور تربیتى مدارس راهنمائى تحصیلی، دبیرستان، هنرستان، آموزشکده هاى فنى و مراکز تربیت معلم ۹۳ ساعت در
هفته
ج- هنرآوران ۹۳ ساعت در هفته
د- مربیان طرح کاد ۹۳ ساعت در هفته
ذ- مدرسان ۹۱ ساعت در هفته
ر- متصدیان آموزشگاه یا کارگاه ۳۶ تا ۳۳ ساعت در هفته. از ساعات تدریس متصدیان مشاغل فوق با داشتن بیست سال سابقه تدریس
یا مدیریت و معاونت مدرسه یا رسیدن به سن پنجاه سالگی، چهارساعت در هفته کسر خواهد شد
ز- از ساعات کار هنرآموزان، مربیان طرح کاد، دبیران شاغل در دبیرستان و مربیان امور تربیتى شاغل در دبیرستان و هنرستان به شرط
داشتن دست کم مدرک تحصیلى لیسانس، دو ساعت در هفته کسر خواهد شد
ن- خدمت تمام وقت رؤسا و معاونان کلیه آموزشگاه ها، تمام ساعات رسمى مدرسه خواهد بود
و- ساعات کار کارکنان ادارى وزارت آموزش و پرورش همانند ساعات کار دیگر وزارتخانه ها و مؤسسات دولتى است
ه- ساعت کار مشاوران، ۳۱ ساعت در هفته در نظر گرفته شده که ۹۳ ساعت، ساعت موظفى است
تعطیلات رسمی کادر آموزشی اسپانیا
تعطیلات رسمی کادر آموزشی مراکز آموزش عمومی و خصوصی بر تعطیلات یک ماهه تابستانی، تعطیلات 1 روزه عید پاک و
تعطیلات 05 روزه عید کریسمس مشتمل می گردد. به استثنای تعطیلات فوق، معلمان مراکز آموزش عمومی از تقویم کاری منظم )بین
اول جولای تا 10 آگوست( برخودار می باشند. تعطیلات کادر آموزش مدارس خصوصی نیز بر تعطیلات یک ماهه تابستانی،
تعطیلات 01 روزه بین سال تحصیلی ) که عمدتاً در خصوص معلمین مراکز آموزش ابتدایی مصداق می یابد(، تعطیلات 5روزه در سال،
تعطیلات عید پاک و کریسمس مشتمل می گردد. علاوه براین، هر سال 51 در صد از کادر آموزشی از تعطیلات مازاد 2 هفتة ای طی
فصل ثابت برخوردار می گردند. گفتنی است که تعطیلات فوق در خصوص مداری ارائه کننده رشته های آموزشی تابستانه مصداق
نمی یابد.
تعطیلات رسمی کادر آموزشی ایران
تعطیلات رسمی کادر آموزشی شامل تعطیلات 01 روزه عید نوروز و همچنین تعطیلات پس از پایان سال تحصیلی در ابتدای تابستان تا
شروع سال تحصیلی در ابتدای مهرماه به همراه کلیه ی تعطیلات رسمی کشور می باشد. 

آموزش و پرورش چین فائزه پورنصرالله

چین بر مقاطع آموزش ابتدایی، مقدماتی و تکمیلی متوسطه و آموزش عالی مشتمل می گردد. آموزش مقاطع ابتدایی و مقدماتی و تکمیلی متوسطه اجباریست. کودکان رده سنی 6 سال بدون در نظر گرفتن جنسیت، ملیت و نژاد از برنامه های آموزش رایگان بهره مند می گردند. در صورت شرایط خاص، با ضمانت خانواده سن آموزش کودک به 7 سالگی بالغ می گردد. در این کشور،گذراندن آموزش پایه 9 ساله اجباری است. به عبارت دیگر هر دانش آموز می باید حداقل مدت زمان 9 سال به مدرسه برود. دانش آموزان ملزم به گذراندن دوره ابتدایی و مقدماتی متوسطه بوده و پس از قبولی در آزمون های کلیه مقاطع از حق ورود به دانشگاه برخوردارمی گردند. جهت ورود به مراکز آموزش متوسطه فنی و حرفه ای نیزقبولی در آزمون ورودی الزامی است. درکشورچین، توسعه نظام آموزشی در اولویت قرار دارد. سیاست مربوط به پیشرفت کشور بر مبنای آموزش پایه و رایگان به دانش آموزان به مدت 9سال به اصلاح نظام آموزشی کشور منجر گردیده است. مدرنیزه شدن جهان در آینده عامل اصلی این توسعه می باشد. نظام آموزشی چین به مراحل ذیل تقسیم می گردد:

مقطع آموزش پیش دبستانی ویژه کودکان رده های سنی 5- 3 سال

مقطع آموزش ابتدایی ویژه دانش آموزان رده های سنی 11-6 سال

عمده مراکز آموزش ابتدایی کشور توسط مقامات آموزشی محلی اداره می شوند. گفتنی است که مدارس خصوصی ابتدایی نیز فعالیت داشته و شهریه دریافت می دارند. مدارس مقدماتی و تکمیلی متوسطه نیز ویژه دانش آموزان رده های سنی 17-12 سال می باشد. این مدارس توسط مقامات و مسئولان محلی اداره می گردد. دوره مقدماتی متوسطه اجباری نبوده و شهریه ای نیز دریافت نمی گردد این در حالی است که شهریه دریافت می گردد. اغلب مدارس متوسطه خصوصی آموزش فنی وحرفه ای ارائه می دهند اما کیفیت آموزش ارائه شده توسط این مدارس با مدارس دولتی یکسان است با این وجود فارغ التحصیلان مدارس متوسطه خصوصی جهت ورود به دانشگاه ها از آمادگی بیشتری برخوردار می باشند. دانش آموزانی که مقطع مقدماتی متوسطه را به پایان رسانده اند می توانند به مدت 3 تا 5 سال در مدارس متوسطه فنی وحرفه ای ادامه تحصیل دهند. جهت ورود به دانشگاه ها، دانش آموزان ملزم به حضور در آزمون ورودی که هر ساله در ماه جولای برگزار می گردد، می باشند. گفتنی است که در این دوره شرایط سنی خاصی برای داوطلبان وجود نداشته و گزینش دانشجو بر مبنای نمرات او درآزمون مذکورصورت می گیرد. آندسته از دانش آموزانی که پذیرفته نشده اند جهت ادامه تحصیل باید به دانشکده های خصوصی بروند. شهریه چنین مؤسساتی بیشتر از شهریه دانشگاه ها دولتی است. از سال 1950 کشور چین مبادرت به پذیرش دانشجوی خارجی نموده است، در حال حاضر تعداد دانشجویان خارجی بیش از 41000 نفر است که به 125 کشور جهان تعلق داشته و در کلیه رشته ها و مقاطع تحصیلی به تحصیل مبادرت می نمایند. دانشجویان خارجی از نیاز های آموزشی متفاوتی برخوردار می باشند. معمولاً در دانشگاه های چین آموزش متفاوتی برای این دسته از دانش جویان ارائه می شود. نظام آموزشی چین بر مبنای هماهنگی با موازین حکومت کمونیستی سازمان یافته و وزارت آموزش به تعیین اکثریت قوانین مربوطه مبادرت می نماید. این وزارت خانه مهمترین نهادی است که مسئولیت تدوین قوانین حاکم بر تشکیلات آموزشی کشور را بر عهده داشته و در جهت نظارت و حمایت مالی دولت از برنامه های آموزشی سیاست گذاری می نماید. وزارت خانه فوق به هماهنگی فعالیتهای مختلف دولت با اهداف نظام آموزشی (هماهنگی میان برنامه های آموزشی دوره های ابتدایی و آموزش عالی) مبادرت می نماید.دولت، اشخاص و گروه های مختلف از آموزش عالی حمایت و مقامات محلی نیز نقش مهمی در آموزش پایه ابتدایی ایفا می نمایند. علاوه بر نقش مدیریتی طی سه سال آموزش پایه نقش مقامات استانی در مدیریت آموزش عالی نیز در حال افزایش است. مقامات محلی، به اداره مدارس ابتدایی از محل بودجه محلی مبادرت نموده و دولت نیز به اداره دانشگاه ها از محل درآ مد ملی مبادرت می نماید. این در حالی است که نمایندگیهایی در سطح استانی به فراهم آوری تسهیلاتی برای مقطع ابتدایی با مشارکت مقامات محلی در جهت تامین هزینه ها مبادرت می نماید. بررسی و پیشبرد فعالیتهای آموزشی جزئی از نظام آموزش محلی قلمداد شده و حمایت مردمی در خصوص تامین هزینه های آموزشی گسترش یافته است. با وجود حمایت های مختلف از سال 1978 دولت به اختصاص بودجه بیشتری به نظام آموزشی کشور مبادرت نموده است. در سال 1986 قانون آموزش پایه تصویب شده و طی چند سال این قانون مرحله به مرحله به اجرا درآمد. جهت بر آوردن نیازهای آموزش پایه هر کودک چینی ملزم به گذراندن برنامه های آموزشی پنج ساله در مدارس ابتدایی و چهار ساله در مراکز مقدماتی متوسطه و یا شش سال در مدارس ابتدایی و سه سال در مراکز مقدماتی متوسطه می باشد. در برخی مناطق کشور اجرای کامل این قانون امکان پذیر نبوده است از این روی در قوانین جدید کشور چین به سه منطقه شهر ها و نواحی که از لحاظ اقتصادی پیشرفت کرده اند، شهرهای کوچک و روستاها و مناطق محروم تقسیم می گردد. در هر یک از این مناطق شرایط گوناگونی جهت اجرای برنامه های آموزش پایه حاکم است. در مناطق پیشرفته این آموزش کاملا اجرا می گردد. آمارها نشان می دهد آموزش ابتدایی در این مناطق که 91 درصد از جمعیت را در خود جای داده فراگیر است. در مناطق روستایی که 10تا 20 در صد جمعیت را شامل می گردد. اجرای آموزش پایه برمبنای عدم رشد اقتصادی صورت گرفته و اجرای آن یک هدف و نه واقعیت است.غیر از آموزش پایه، تحصیلات برمبنای شایستگی ها و با هزینه تامین شده از سوی دولت و منابع خصوصی صورت می گیرد. نظام آموزشی چین برگرفته ازنظام آموزشی روسیه است واز زمان تشکیل جمهوری خلق چین درسال1949به اجرا درآمد. برای حمایت ازحقوق نژادهاواقوام مختلف برنامه های آموزشی پیچیده ای طی پنجاه سال گذشته شکل گرفته است. درحال حاضر نظام آموزشی کشورچین ازچهار بخش اصلی تشکیل آموزش پایه، آموزش پلی تکنیکی وحرفه ای، آموزش عالی وآموزش بزرگسالان متشکل می گردد.

آموزش پایه شامل مقاطع پیش دبستانی، دوره آموزشی شش ساله دوره ابتدایی،آموزش3 ساله دوره مقدماتی متوسطه و سه سال دوره تکمیلی متوسطه مشتمل می گردد. درحال حاضرآموزش پایه ازآموزش اجباری فراتر رفته و دوره تکمیلی متوسطه را نیز در برمی گیرد. پس ازبه اجرا درآمدن برنامه های آموزش اجباری طی سال 1986 اهمیت این مسئله در مناطق شهری و روستایی متفاوت بوده است. در شهرها دوره تکمیلی متوسطه نیز به آموزش اجباری افزوده شد اما درمناطقی که از رشد اقتصادی کمی برخوردار بوده از تحصیلات پایه به نه سال آموزش پایه محدود شده است. طبق آمار به دست آمده طی سال 1999 تعداد مدارس ابتدایی کشور بر582 هزار مدرسه و تعداد دانش آموزان بر5/135 میلیون دانش آموز بالغ می گردد. این در حالی است که درحال حاضر نرخ ثبت نام کودکان در مدارس ابتدایی تا 99 % تخمین زده شده است. طبق آمار به دست مni Hlniآمده آمده طی سال 1999 هم چنین تعداد مدارس مقدماتی متوسطه نیز بر 64400 مدرسه بالغ می گردد. آموزش حرفه ای عمدتاً شامل آموزش های تخصصی، تکنیکی، حرفه ای _ تکنیکی کوتاه مدت می باشد. طی20سال اخیر به علت رشد سریع اقتصادی، این بخش ها سریعاً توسعه یافتند. طبق آمار به دست مni Hlniآمده آمده طی سال 1997 تعداد مدارس حرفه ای /پلی تکنیکی کشور بر33464 مدرسه با 18میلیون دانش آموز بالغ می گردد. علاوه براین در تعداد2100 مرکز مهارت های فنی و تکنیکی در قالب دوره های کوتاه مدت آموزشی ارائه می گردد که هر ساله بالغ بر1میلیون دانش آموز دراین مراکز آموزش می بینند. آموزش عالی در سیاست های آتی کشور چین از اهمیت بسزایی برخوردار است. طی سال 1995 حدود30 درصداز فارغ التحصیلان مدارس متوسطه به دانشگاه ها راه یافته و باقی در مراکز فنی وحرفه ای به تحصیلات خود ادامه داده اند. آن دسته از دانش آموزانی که قصد ورود به دانشگاه را دارند ملزم به حضور در آزمون ورودی با دیگران می باشند. تا در یکی از دانشگاه ها پذیرفته شوند. طی سال های گذشته تقریباً کلیه دانشجویان از بورس تحصیلی بهره مند شده و از حق انتخاب جهت ادامه تحصیل برخورداربوده اند. طی سال های اخیر بدون افزایش کمک های مالی دولت از برنامه های دراز مدت برای توسعه آموزش عالی استفاده شده است. در حال حاضر اکثر دانشجویان به پرداخت بخشی از هزینه های آموزشی مبادرت می نمایند. که این مسئله خود به افزایش تعداد دانشجویان دوره های آموزش از راه دور با هزینه کمتر تحصیلی منجر گردیده است. هر دانشجو قبل از ورود به دانشگاه و طی دوره آموزشی 1 ساله به گذراندن دروس مربوط به علوم سیاسی در جهت آشنایی با سیاست های کشور می پردازد. همان گونه که قبلاً نیز بدان اشاره شد قبل از سال 1985 دولت چین به کلیه دانشجویان کمک هزینه تحصیلی اعطا می نمود و این درحالی است که پرداخت شهریه توسط دانشجویان در زمره برنامه های جدید آموزشی کشور است. از سال 1985 قانونی مبنی بر اعطای انحصاری بورس تحصیلی به دانشجویان ممتاز به تصویب رسید. بنا براین قانون آن دسته از دانشجویانی که ملزم به ارائه خدمت پس از اتمام تحصیلات به مدت شش سال می باشند. اعطای بورس براساس شایستگی دانشجو (سلامت جسمانی و اخلاقی اوست. در حال حاضر تقریباً یک دانشجویان کشور به پرداخت شهریه مبادرت می نمایند. دولت نیزجهت کاهش تعداد متقاضیان رشته های پرطرفدار و مهم شهریه بالایی برای این گونه رشته ها در نظرگرفته و با کنترل میزان شهریه در انتخاب رشته های مورد نظر دانشجویان دخالت می نماید. با وجودی که وام دانشجویی نیز اعطا می گردد اما اکثر دانشجویان به اخذ وام ازخانواده و یا اقوام خود به عوض موسسات آموزش عالی متمایل می باشند. در نظام آموزشی جدید دولت حمایت کمتری از ثبت نام داوطلبان نموده است به نحوی که سال های 1987- 1978 بیش از دو میلیون دانشجو در دانشگاه های آموزش از راه دور ثبت نام نموده اند. طی این سال ها تعداد دانشجویان رشته های علمی وکاربردی نیزافزایش یافته است.

آموزش پیش دبستانی

آموزش پیش دبستانی همواره به عنوان یکی از مقاطع آموزشی کشور چین مدنظر قرار داشته است. در نواحی شهری، آموزش پیش دبستانی عمدتاُ در کودکستان ارائه گردیده و مدت زمان سه ، دو یا یک سال به طول می انجامد گفتنی است که مراکز فوق بصورت تمام وقت، پاره وقت و یا پانسیونی فعالیت می نمایند. در نواحی روستایی آموزش پیش دبستانی عمدتاً بصورت کلاس های نگهداری اطفال و کودکستان های فصلی است. در مناطق باستانی، قومی، دور افتاده و فقیرنشین کشور علاوه بر آموزش پیش دبستانی طبیعی و معمول، آموزش غیر معمول با اشکال مختلف از قبیل مراکز فعالیتی کودکان، مراکز تفریحی و مراکز آموزشی متحرک «کاروان» فعالیت دارند. در این مقطع ، کودکان رده سنی3 تا 6 سال به کودکستان نزدیک خانه خودرفته و درآنجابه تعلیم موضوعات اصلی و زبان بومی خود مبادرت می نمایند. آن ها بازی می کنند، می رقصند و آواز می خوانند. در این مقطع به کودکان ارزش حقیقت، مهربانی و زیبایی آموخته می شود در کشورچین آموزش کودکان جدی گرفته می شود زیرا شخصیت هر فرد طی سال های اولیه شکل می گیرد. طی سالهای اخیر، سیاست آموزشی پیش دبستانی با توسعه چشمگیری روبرو بوده است. به نحوی که مطابق آمار بدست آمده طی سال 1998، کشور چین از بیش 180000 کودکستان با 24000000 دانش آموز برخوردار می باشد. طبق این آمار نرخ افرادی که در دورة یکساله آموزش پیش دبستانی شرکت دارند به 70% بالغ می گردد. طی سالهای اخیر برنامه های آموزش پیش دبستانی در شهرهای بزرگ و متوسط کشور گسترش یافته است. این در حالی است که برنامه های آموزش پیش دبستانی در نواحی روستایی، دورافتاده و فقیرنشین نیز از رشد چشمگیری برخوردار بوده است به نحوی که طی سال 1998، از میان 11 استان جنوب غربی و شمال غربی کشور بالغ بر 9/39 درصد از کودکان نواحی فقیرنشین از برنامه های آموزش پیش دبستانی سه ساله دولتی و 7/66 درصد نیز از برنامه های یکساله آموزش پیش دبستانی بهره مند گردیده اند. از جمله مهم ترین مزایای کودکستان ها و مراکز پیش دبستانی کشور چین به ترکیب امور مراقبتی و آموزشی کودکان در جهت رشد بدنی، اخلاقی، فکری و زیبایی شناسی کودکان در اجزاء موزون و آمادگی آنان جهت بهره برداری از آموزش مدرسه ای ضابطه مند اشاره نمود. فعالیتهای آموزشی مراکز پیش دبستانی در ساختاری متشکل، هدفمند و چند جانبه از آموزش هدایت کننده به سوی تقویت و توانمندسازی و رشد ذهنی کودکان سازمان یافته است. علاوه بر پرداختن به فعالیتهای تفریحی کودکان که بخش اصلی فعالیتهای مراکز پیش دبستانی است، فراهم سازی محیط مناسب جهت ایجاد شرایط و فرصتهایی جهت مواجه واقعی کودک با مسائل و مشکلات زندگی و تقویت درک معانی از اهم اهداف اینگونه مراکز محسوب می گردد. در جهت ارتقاء کیفیت مدیریت مراکز پیش دبستانی، دولت به اتخاذ سری قواعد دسته بندی شده مشتمل بر« نظام مدیریتی و نظام کاری کودکستانها» بر پایه اصول علمی مدیریتی مبادرت نموده است. دولت چین همچنین به طراحی نظام ها و قوانینی در جهت ارزیابی کیفیت کاری معلمین و برآورد توانایی های آنان اقدام نموده است.

ساختار آموزش پیش دبستانی

سال تحصیلی	تعدادمدارس	تعداد کل دانش آموزان ثبت نامی	تعداد دانش آموزان دختران ثبت نامی	تعداد کل معلمان
1990	172322	19722300	9369200	749600
1991	164465	22092900	10383600	768900
1992	172506	24282100	11408700	815000
1993	165197	25525400	11975900	836000
1994	174657	26302700	12301000	861756
1995	180438	27112328	12676034	875063
1996	187324	26663270	12413017	888596

هدف مقطع آموزش پیش دبستانی ایجاد آمادگی ک ودکان جهت ورود به مراکز آموزش ابتدایی است.

طول دوره آموزش بر 1 سال مشتمل می گردد که از سن 5 سالگی آغاز می گردد. هر کلاس درسی 30 دقیقه به طول انجامده و بر 12 ساعت کلاسی هفتگی مشتمل می گردد.

اولویتهای آموزشی

از جمله مهمترین اولویتهای آموزشی مقطع آموزش پیش دبستانی در کشور چین می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1- توسعه سرمایه گذاریهای خارجی در حوزه آموزش پیش دبستانی

بخش آموزش پیش دبستانی(ویژه کودکان رده های سنی 6-1 سال )با آینده درخشانی روبرو است. طبق آمار بدست آمده تاکنون بیش از 20 مؤسسه زنجیره ای پیش دبستانی در پکن تأسیس گردیده که هر یک از مراکز متعددی در سطح شهر برخوردارمی باشند . مراکزی از قبیل مرکز مراقبتی کودکان شرق، مرکز مراقبتی کودکان Body Care وابسته به آمریکا و مرکز مراقبتی Fun Dazzle هر یک از روش مدیریتی آموزشی خاص خود استفاده می نمایند .مرکز مراقبتی کودکان شرق که در سال 1998 به عنوان تنها مرکز تخصصی خصوصی در زمینه آموزش کودکان در پکن دایر گردید هم اکنون از 5 شعبه در سطح شهر پکن برخوردار می باشد که 4مرکز به نگهداری و آموزش کودکان رده های سنی 6-1 سال و 1 مرکز به آموزش زنان باردار اختصاص دارد.لازم به ذکر است که تاکنون مبلغی بالغ بر10 میلیون یوان (معادل 2/1 میلیون دلار ) جهت راه اندازی و فعالیت این مراکز سرمایه گذاری گردیده است. در این مرکز سیستم بهره گیری از والدین جهت ارائه برنامه های آموزشی ( Teacher as Parents ) که در کشورهای غربی مورد استفاده بوده به کار گرفته شده و به تدریج به روش چینی تغییر وضعیت داده است.

طبق آمار بدست آمده طی سال 1999 ، تعداد30 مرکز مراقبتی کودکان در26 شهر مختلف چین دایر گردیده است.مؤسسه چند ملیتی Body Care که مرکزیت آن در کشور آمریکا قرار دارد، از سال 1998 به فعالیت خود به صورت رایگان جهت برگزاری دوره های آموزش تغذیه و بهداشت کودک در پکن مبادرت نموده است. درسال 1999 موسسه فوق به منظورتوسعه فعالیتهای مراقبتی کودکان به تاسیس نخستین مرکزمشاوره درخصوص تغذیه و بهداشت کودکان مبادرت نمود .مؤسسه فوق همچنین به تاسیس دو مرکز جهت آموزش والدین در زمینه تغذیه ، هوش و روانشناسی کودک در پکن مبادرت نموده است.گفتنی است که کلیه معلمین این مراکز از زنان برخوردار از مدارک تحصیلی بهداشت و آموزش کودکان متشکل می گردد. مؤسسه فوق همچنین مرکر دیگری در شهر دالیان دایر نموده است .طبق آمار بدست آمده ، از سال 1999 تاکنون مبلغی بالغ بر 13میلیون دلار با مشارکت با نک آمریکایی DDB و شرکت Body Care در این زمینه سرمایه گذاری شده است . درسال1994، مؤسسه آموزش کودکان Fun Dazzle با هدف آموزش کودکان ازطریق سرگرمی و تفریح درچین آغاز به فعالیت نمود. این مؤسسه به ارائه خدمات مختلفی ازقبیل سرگرمی ،آموزش وتغذیه به کودکان مبادرت می نماید.

استفاده از سرگرمیها ی آموزنده برای کودکا ن به منظور تقویت نیروی آموزشی آنان بخش اعظمی از روش تدریس این مؤسسه راتشکیل می دهد .درمرحله نخست، این مؤسسه 12 میلیون یوان (معادل45/1 میلیون دلار)جهت دایرنمودن 1مرکز در شهرپکن و 1 مرکز در شانگهای سرمایه گذاری نموده است .

این مؤسسه امیدوار است بتواند 80 مرکز در شهرهای مختلف چین دایر نماید. این در حالیست که در حال حاضر کلیه این مؤسسات به دلیل بالا بودن هزینه های مختلف و پایین بودن درآمد والدین از درآمد ناچیزی برخوردار بوده و امیدوارند با افزایش نرخ در آمد مردم و افزایش آگاهی آنان نسبت به اهمیت آموزش پیش دبستانی در آینده از بازار کار خوبی برخوردار گردند. درحال حاضر در کشورچین 20 میلیون خانواده برخوردار از کودکان رده های سنی 3-1 سال وجود دارند که تا سال 2005 هفت در صد به این رقم افزوده خواهد شد.بنا به اعتقاد کارشناسان ، درکشوری که هرخانواده ازحق برخورداری از 1 فرزند بهره مند می باشد، 30 درصد هزینه های خانواده متعلق به کودک خا نواده می باشد که این رقم خود به جذب سرمایه های فراوانی در بخش آموزش پیش دبستانی منتهی می گردد. به واسطه توسعه مراکز فوق طی سالهای اخیر دولت چین به اتخاذ تدابیری در جهت ساماندهی این مراکز مبادرت نموده است.

علی رغم قوانین ومقررات تبیین شده توسط شهرداری پکن برای این گونه ، مقررات سرمایه گذاری دراین خصوص همچنان با مشکلات زیادی مواجه می باشد که باید مد نظر قرار گیرد.چراکه اغلب روشهای آموزشی بکار گرفته شده دراین مراکز از کشورهای غربی اتخاذ گردیده وتغییر آن بر اساس فرهنگ چینی چالش بزرگی برای این مراکز فراهم آورده است.

2- تأ مین سلامت و بهداشت کودکان

از سال 2002، آموزش چگونگی تأمین سلامت کودکان در کلیه مهدهای کودک و مدارس پیش دبستانی شهر شانگهای بعنوان برنامه درسی ویژه گنجانده شده است. گفتنی است که در صورت موفـقیت آمیز بودن ، برنامه فوق در سایر مراکز آموزشی کودکان کشور نیز به مورد اجرا گذارده خواهدشد.

لازم به ذکر است که طرح مذکور با همکاری سازمان جهانی KidsSafe برای نخستین بار در کشورچین به مورد اجرا گذارده شده است. طبق آمار بدست آمده، 1/26 درصد مرگ و میر کودکان در چین بر اثر جراحات وارده از طریق سوانح مختلف بوده است که جان کودکان را تهدید می کند.بر اساس آمار ، در شهر شانگهای 45/3 نفر از هر یکصد هزار کودک در اثر غرق شدن و 93/1نفر در اثر تصادف رانندگی جان خود را از دست می دهند.طبق این آمار 52 در صد از جراحتها هنگامی رخ می دهد که کودکان همراه خانواده خودمی باشند. این آمار و ارقام سبب گردیده تا توجه والدین به تضمین سلامت وامنیت کودکان جلب شده و اجرای برنامه آموزشی فوق نیز در این راستا می باشد.

3- اجباری سازی درس انگلیسی در دوره های آموزش پیش دبستانی

باتوجه به روند رو به افزایش علاقه والدین به آماده سازی فرزندان خود برای آینده ، درس انگلیسی در مهدهای کودک شهرهای بزرگ کشور چین به ویژه شهر پکن به صورت اجباری در آمده و در بسیاری از مهدهای کودک، از معلمین انگلیسی و کانادایی جهت تدریس دروس انگلیسی بهره برداری می گردد. بنابر آمار منتشره، بیش از 3 هزارموسسه آموزش زبان خارجی، در کشور چین فعالیت دارند که در آمد آنها بر10میلیارد یوان (معادل 2/1 میلیارد دلار آمریکا) بالغ می گردد.

معضلات آموزشی

از جمله مهمترین مشکلات پیش روی آموزش مقطع پیش دبستانی می توان به افت راندمان نظام آموزش پیش دبستانی اشاره نمود. در قانون آموزش و پرورش چین بطور واضح آمده است که آموزش و پرورش کودکان پیش دبستانی نخستین مرحله آموزش و پرورش و بخش مهمی از برنامه های آموزشی دولت است . این نوع آموزش در ”برنامه اجرایی ارتقا آموزش و پرورش چین طی قرن 21 ” پیش بینی شده و در آن آمده است که آموزش و پرورش کیفی و توانمند باید از مقطع آموزش پیش دبستانی آغاز گردد.این در حالیست که از سال 1995 تا 2001 تعداد مراکز آموزش پیش دبستانی و شمار کودکان تحت تعلیم این مراکز با سیر نزولی مواجه بوده است. تعداد مراکز آموزش پیش دبستانی سراسر چین از 180 هزار باب به 110 هزار باب و شمار کودکان حاضر در این مراکز نیز از 112 / 27 میلیون نفر به 218 / 20 میلیون نفر و نسبت کودکان رده های سنی3 تا 6 سال از 41 درصد به 34 درصد کاهش یافته است .علت اصلی این مسئله آنست که برخی از دولت های محلی به آموزش وپرورش پیش دبستانی اهمیت نداده و بر این عقیده اند که آموزش و پرورش پیش دبستانی بخشی از آموزش اجباری محسوب نمی گردد . در زمان اجرای کوچک سازی ساختار اداری دولت ، برخی از سازمانهای اداری مرتبط با آموزش پیش دبستانی حذف شده و آموزش کودکستانی تحت نظارت دولت قرار نگرفته است ، برخی از دولتهای محلی نیز، مقطع آموزش پیش دبستانی را وارد عرصه بازار خصوصی نموده و مبادرت به قطع بودجه مدارس پیش دبستانی نمودند. بدین ترتیب حقوق معلمین مدارس پیش دبستانی و هزینه آنان تامین نگردیده است. بلکه آنان جهت تامین بودجه مورد نیاز خود به کارهای دیگر روی آوردند . به علت کمبود بودجه حتی تعدادی از مدارس پیش دبستانی به بخش خصوصی فروخته شده و یا به انبار تبدیل گردیده اند . با توجه به وضعیت پیش آمده و جهت جلوگیری از بروز لطمات بیشتر به بخش آموزش پیش دبستانی ، ادارات مربوطه دولتی در حال تدوین مقرراتی جهت ” اصلاح ساختار و توسعه آموزش پیش دبستانی ” می باشند.

آموزش پایه

از زمان اعلام « قانون آموزش پایه جمهوری خلق چین» طی سال 1986، برنامه های آموزش پایه 9 ساله، بوسیلة دولتها، در سطوح مختلف به اجرا درآمده است. با توجه به آمار سال 1998، نرخ ثبت نام مدارس ابتدایی بر 9/98% و نسبت فارغ التحصیلان مدارس ابتدایی که به ادامه تحصیلات خود در مقطع متوسطه (شامل فنی، حرفه ای) مبادرت می نمایند بر 3/94% بالغ می گردد. برنامه های آموزش پایه، 90% از جمعیت ملی و مقطع مقدماتی متوسطه 73% از این جمعیت را تحت پوشش قرار داده است. در نواحی شهری و شهرهای بزرگ و نواحی ساحلی که از نظر اقتصادی پیشرفته اند، گسترش جامع آموزش مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز به وقوع پیوسته است. علاوه بر این دولت چین اهمیت زیادی به گسترش همگانی آموزش پایه در نواحی روستایی و فقیرنشین و اقلیت نشین کشور قائل است. طی سال 1987، وزارت اقتصاد به صدور مصوبه «اعمال تغییراتی در نحوه ادارة آموزش پیش دانشگاهی در نواحی روستایی» مبادرت نمود. در حال حاضر، برای بخش ها، شهرها و روستاهایی که توانایی اداری آنها توسط مسؤولان شهر یا بخش مورد تایید قرار گرفته است، امکانات آموزش پیش دانشگاهی دولتی فراهم آمده است. تلاش هایی در جهت یکپارچگی، توسعه آموزش و ارتقاء کیفیت نیروی کار به عمل آمده است. گفتنی است که تلاش های مذکور به واسطه توسعة اقتصاد محلی و پیشبرد فرهنگ، اخلاق و ارتقاء سطح زندگی شهروندان چینی به سطح استاندارد صورت می گیرد. از این روی آموزش روستاییان و اقتصاد محلی از پیشرفت چشمگیری برخوردار بوده است. در حال حاضر بالغ بر 2/95% از مدارس ابتدایی، 6/87% از مدارس مقدماتی متوسطة (Junior) و 5/71% مدارس تکمیلی متوسطه ( Senior ) در شهرهای کوچک و روستاها واقع گردیده اند. از سوی دیگر وزارت آموزش و وزارت اقتصاد مبادرت به اجرای « طرح ایالتی آموزش پایه درنواحی فقیرنشین» نموده اندکه از سال 1995 تا 2000 به طول می انجامد. دولت مرکزی نیز به تخصیص بودجه ای ویژه بالغ بر 9/3 میلیارد RMB علاوه10 میلیارد RMB تامین شده توسط دولت های محلی جهت توسعه شرایط مدارس در نواحی فقیرنشین مبادرت نموده است.

سال تحصیلی در مقاطع آموزش ابتدایی و متوسطه به دو ترم تحصیلی تقسیم می گردد. سال تحصیلی در مقطع ابتدایی بر38 هفته آموزش ترمیک با یک هفته اضافی به عنوان رزرو و 13 هفته تعطیلات مشتمل می گردد. سال تحصیلی در مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) نیز بر39 هفته آموزشی و یک هفته اضافی به عنوان رزرو و 12 هفته تعطیلات مشتمل می گردد. سال تحصیلی در مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز بر40 هفته آموزشی با یک یا دو هفته رزرو و 10 تا 11 هفته تعطیلات مشتمل می گردد. ایام آموزشی در مقاطع ابتدایی و متوسطه، برپنج روز از هفت روز هفته مشتمل می گردد. در پاییز 1993 ، مدارس ابتدایی و متوسطه به اجرای « برنامه تحصیلی تمام وقت مدارس ابتدایی و متوسطه به صورت آزمایشی» مبادرت می نمودند. در این برنامه آموزشی، موضوعات درسی خود به دو دسته دروس دولتی و دروس محلی تقسیم شده وعناوین محلی توسط دولت های استانی مطابق با نیازهای محلی ارائه می گردد. برنامه درسی مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) نیز خود شامل دو بخش دروس تئوریک و علمی است که عناوین درسی تئوریک نیز خود به دو دسته عناوین اجباری و عناوین اختیاری تقسیم می گردد.طی سال 1999، وزارت آموزش چین به طراحی سیستم برنامه تحصیلی پیش دانشگاهی جدید برای قرن بیست و یکم مبادرت نمود. مطابق سیستم مذکور کلیه کودکان رده سنی 6 سال مناطق شهری و کلیه کودکان رده سنی 7 سال مناطق روستایی و فقیرنشین ملزم به حضور در مدارس ابتدایی می باشند. مطابق سیستم مذکور همچنین در مناطق برخوردار از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) کلیه فارغ التحصیلان مقطع ابتدایی می باید بدون شرکت در هیچ آزمون ورودی در کلاس های درسی حضور یابند. این در حالی است که فارغ التحصیلان مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) در صورت تمایل به ادامه تحصیل در مقطع تکمیلی متوسطه (Senior) ملزم به شرکت در آزمون ورودی محلی، قبل از ورود به این مقطع می باشند، علاوه بر این طی دوره آموزش پایه، حضور در آزمون های پایان ترم، انتهای سال تحصیلی و پیش از فارغ التحصیلی الزامی است. زبان چینی و ریاضیات از جمله عناوین درسی اجباری جهت فارغ التحصیلی دانش آموزان می باشند و این در حالی است که سایر عناوین درسی منحصرا در جهت سنجش دانش آموزان ارائه می گردد.

قانون آموزش پایه

قانون آموزش پایه از اول جولای 1986 به اجرا در آمده است. در این قانون باید هر دانش آموز از 9سال آموزش رسمی برخوردار گردد. جهت برآوردن این نیاز، کودکان ملزم به گذراندن آموزش پنج سال دوره ابتدایی و آموزش چهار ساله دوره مقدماتی متوسطه و یا آموزش شش سال ابتدایی و آموزش سه ساله مقدماتی متوسطه می باشند. امروزه در کشور چین، نظام 6 و 3 سال متداول تر است (مورد دوم). اما برخی مسائل و مشکلات مانع تحقق فوری این دوره نه ساله می گردد. از این روی در قانون آموزش و پرورش پیش بینی هایی در نظر گرفته شده است که بر طبق آن مناطق کشور به سه قسمت شهرها و نواحی که از لحاظ اقتصادی پیشرفت کرده اند، شهرهای کوچک و روستاهایی که پیشرفت نسبی داشته اند و مناطقی که از لحاظ اقتصادی عقب مانده اند تقسیم می گردد. در نواحی اول و دوم دوره نه ساله آموزشی در اغلب موارد متداول است. آمارها نشان می دهد در مناطقی که 91 درصد جمعیت را درخودجای داده اند آموزش پایه متداول است. طبق آمارهای به دست آمده طی سال 1994،8/44 درصدازکودکانی که به سن مدرسه رسیده اند واردمقطع آموزش ابتدایی شده وهرساله2 درصداز دانش آموزان مبادرت به ترک تحصیل می نمایند.80 درصداز دانش آموزان مقطع ابتدایی نیزبه مدارس مقدماتی متوسطه راه می یابندکه این رقم نشان دهنده 75 درصد ازجمعیت این گروه سنی درکل کشور است. درمناطق عقب مانده که 25 درصد از جمعیت را درخود جای داده است برای اجرای برنامه های آموزش پایه زمان بندی های مختلفی وجود دارد. بطور خلاصه آموزش نه ساله (اجباری) در حال همگانی شدن بوده و به عنوان قانون باقی نخواهد ماند. در پایان اشاره بدین نکته الزامی است که مهمترین عامل افزایش هزینه های آموزشی در کشور چین ترک تحصیل دانش آموزان است. مدارس کمک هزینه هایی از مقامات محلی دریافت داشته و به دانش آموزان اهدا می نمایند. بررسی هزینه مدارس ابتدایی و مقدماتی متوسطه در یکی از شهر های بزرگ کشور نشان می دهد که طی سال 1994 میانگین هزینه دانش آموزان ابتدایی 4/95 یوان و دانش آموزان مقاطع مدقماتی و تکمیلی متوسطه بر 5/155 یوان و 3/257 یوان بالغ می گردد.

مقطع آموزش ابتدایی

این مقطع شامل مقطع آموزش پیش دبستانی و ابتدایی است. مهد کودک ویژه کودکان زیر رده سنی سه سال و پیش دبستانی ویژه کودکانی است که وارد سه سالگی شده و در شش سالگی وارد مدارس ابتدایی می گردند. مقطع آموزش ابتدایی از کلاس اول شروع و بسته به نظام آموزشی تا کلاس پنجم یا ششم ادامه می یابد. سال تحصیلی به دو ترم تقسیم می شود که هر ترم شامل 19 هفته و در مجموع مدت دو ترم 38 هفته آموزشی در طول سال است. همچنین یک هفته اضافی (مثلا برای روزهای برفی در چین) هم در نظر گرفته اند و 13 هفته باقیمانده ویژه تعطیلات است.طی مقطع ابتدایی، دانش آموزان ملزم به گذراندن دروس متنوعی نظیر زبان چینی، ریاضیات و مطالب اخلاقی و همچنین ورزش و فعالیتهای فوق العاده می باشند. گفتنی است که یادگیری زبان خارجی (انگلیسی) طی سال های آخر این دوره در زمره دروس اختیاری است.

ساختار آموزش ابتدایی

سال تحصیلی	تعداد مدارس	تعداد کل دانش آموزان ثبت نامی	تعداددانش آموزان دختر ثبت نامی	تعداد کل معلمین	تعدادمعلمین زن
1990	766072	122413800	56555200	5581810	2408800
1991	729158	121641500	56546400	5532300	2422700
1992	712973	122012800	56856000	5526500	2458500
1993	696681	124212400	58159000	5551600	2506900
1994	685588	128226233	60353001	5611324	2569827
1995	668685	131951477	62410771	5664057	2640040
1996	645983	136150042	64670134	5735790	2718842

تعداد ساعات درسی اختصاص یافته به دروس دورة ابتدایی

مواد درسی	تعداد ساعات درسی در مناطقی که دورة ابتدایی6 سال است	تعداد ساعات درسی در مناطقی که دورة ابتدایی5 سال است
اخلاق	204	170
زبان چینی	1666	1598
ریاضیات	986	952
علوم اجتماعی	204	170
علوم طبیعی	272	238
ورزش	544	340
موسیقی	408	340
هنر	408	340
کار	136	102

مقطع آموزش متوسطه

دوره آموزشی این مقطع 6 سال به طول انجامیده و به دو مقطع آموزش متوسطه و آموزش تکنیکی و حرفه ای تقسیم می گردد. هر یک از این دوره ها خود شامل دو مرحله آموزشی دوره سه ساله مقطع مقدماتی متوسطه و دوره سه ساله مقطع تکمیلی متوسطه می باشد که گاهی اوقات در قالب دوره های 4ساله و 3 ساله بطول می انجامد. شرط ورود به آموزش عالی قبولی در آزمون مقطع تکمیلی متوسطه و آزمون ورودی دانشگاه های کشور می باشد. در نظام پذیرش دولتی رقابتی فشرده جهت قبولی در دانشگاه های معتبر وجود دارد. مقطع مقدماتی متوسطه تا سه یا چهار سال ادامه یافته و در اکثر موارد مقطع تکمیلی متوسطه نیز شامل یک دوره سه ساله است. سال تحصیلی مقطع مقدماتی متوسطه بر 39 هفته و یک هفته اضافی مشتمل می گردد. در دوره مقدماتی متوسطه دروس متنوعی نظیر شیمی، فیزیک، زیست شناسی، تاریخ، جغرافیا و زبان های خارجی ارائه می گردد. هم چنین دروس تربیت بدنی مورد تشویق قرار می گیرد. مقطع تکمیلی متوسطه نیز بر40 هفته و یک یا دو هفته اضافی مشتمل می گردد. طی مقطع تکمیلی متوسطه دانش آموزان دروس تخصصی علمی و علوم انسانی را می آموزند. دانش آموزانی که از مدارس مقدماتی متوسطه فارغ التحصیل می گردند از مجوز ورود به مراکز متوسطه فنی و حرفه ای برخوردار می گردند. در این مراکز آموزشی برنامه های آموزشی دو تا چهار سال ادامه می یابد گفتنی است که اغلب کشاورزان، کادر مدیریتی و تکنیکی و کارگرانی که از مهارت کافی برخوردار نمی باشند در مدارس متوسطه فنی وحرفه ای آموزش می بینند. گروه سوم کارگران ماهری می باشند که جهت کسب مهارت های عملی و تولیدی در این مدارس ثبت نام می نمایند.

آموزش کامپیوتر درمدارس ابتدایی و متوسطه

وزارت آموزش چین مصمم است که از سال 2001 ظرف 5 تا10 سا ل به تعمیم آموزش از راه دور از مدارس ابتدایی و متوسطه سراسر چین مبادرت نماید.در این راستا،تا انتهای سال 1999، بالغ بر60 هزارمدرسه آموزش ابتدایی و متوسطه به ارائه برنامه های آموزشی کامپیوتر مبادرت نمودند .درحال حاضر، در بیش از 20 هزار مدرسه ابتدایی و متوسطه کشور دروس کامپیوتری تدریس می گردد. تعداد کل 3000مدرسه ابتدایی و متوسطه نیز به ایجاد شبکه کامپیوتری خود مبادرت نموده اند.درکشورچین بطورمتوسط به ازای هر121 دانش آموز یک دستگاه کا مپیوتروجود داشته و ازکل 200 میلیون دانش آموز کشور 30 میلون نفر به گذراندن دوره های آموزش کامپیوتر نائل می آیند .از جمله مهمترین اهداف دراز مدت آموزش کامپیوتر در مدارس ابتدایی و متوسطه می توان به موارد ذیل اشاره نمود،

1- دستیابی کلیه مدارس تکمیلی متوسطه سراسر کشور و مدارس مقدماتی متوسطه مناطق شهری، به امکانات کامپیوتری تا قبل از سال 2001

2- ارائه دروس کامپیوتری در کلیه مدارس متوسطه کشور تا قبل از سال2005

3- راه اندازی 2شبکه کامپیوتری بین مدرسه ای و اتصال90 درصد از مدارس ابتدایی و متوسطه به این شبکه کامپیوتری ظرف 5 تا 10 سال آتی

نظام آموزش و پرورش ایران          

تازه کردنچاپ

جامعه و علوم اجتماعی > علوم اجتماعی > جامعه شناسی

(cached)

نظام آموزش و پرورش ایران ، همانند سایر نظامها در کوشش برای تدارک امکانات و تسهیلات آموزشی ، اهداف و نیازهای جامعه را مد نظر قرار می‌دهد.

تاریخچه

نظام آموزش و پرورش نوین ایران از کودکستانها ، دبستانها ، مدارس راهنمایی ، دبیرستانها ، دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی تشکیل شده است. مقدمات ایجاد این نظام ، از زمان تأسیس دارالفنون ، در سال 1228 هجری شمسی و وزارت علوم در 1232 هجری شمسی فراهم شد و بعد از انقلاب مشروطیت به تدیج سازمان و تشکیل یافت.

سیر تحولی و رشد

پس از مشروطیت و سالهای بعد از آن ، تعداد معدودی مدارس جدید بوسیله میسیونرهای مذهبی ، فرهنگ دوستان ، تحصیل کرده‌های خارج ، و دولت ایجاد شد. تأسیس این مدارس که برنامه‌های آموزشی آنها ، به اقتضای زمان ، ارجحیت فراوانی بر مکتب خانه‌ها داشت، تحت تأثیر نفوذ فرهنگ و تمدن اروپایی صورت گرفت و کوشش و تلاش فرهنگ دوستان و روزنامه‌های روشنگر و ترقی خواه که در خارج به زبان فارسی منتشر می‌شد در بنیان گرفتن آموزش و پرورش سهم بسزایی داشت.

انقلاب مشروطیت ، صدور فرمان و تدوین قانون اساسی و متمم آن در سالهای 1285 و 1286 هجری شمسی ، زمینه نضج نظام آموزش و پرورش را میسر ساخت و همزمان با آن ، تقاضاهای اجتماعی برای آموزش و پرورش افراد جامعه نیز فزونی گرفت. اصل هجدهم متمم قانون اساسی مشروطیت تحصیل و تعلیم علوم و معارف و صنایع را مگر آنچه شرعاً ممنوع باشد، آزاد اعلام کرده ، اصل نوزدهم به متمرکز بودن آموزش و پرورش و مسئولیت دولت در تأسیس و اداره مدارس اشاره می کرد: تأسیس مدارس با مخارج دولتی و ملی و تحصیل اجباری باید مطابق قانون وزارت علوم و معارف مقرر شود.

تحلیل نظام آموزش و پرورش ایران

• ابتدا به ظهور و رونق مدارس جدید خصوصی و دولتی می‌توان اشاره کرد که قبل و بعد از مشروطیت پیدایش یافته ، در صدد بر آمدند آموزش و پرورش عمومی در بین آحاد مردم گسترش دهند. این مدارس برای تحقق آرمانها و بر اساس قوانینی که صرف‌نظر از تفاوتهای اجتماعی ، فرصتهای برابر آموزش و پرورش را به مردم نوید می دادند، تأسیس شدند. تحولات اجتماعی و عوامل چندی در سالهای بعداز انقلاب مشروطیت چنین آموزش و پرورشی را متناسب و مطلوب جلوه می‌داد.

• دوره بعد از مشروطیت تا ظهور رضاخان را می‌توان دوره عدم ثبات اوضاع سیاسی و خرابی اقتصاد کشور دانست. هنوز بعد از دگرگون شدن نظام حکومتی و استقرار نظام جدید ، دستگاه حکومتی کارآمدی بوجود نیامده بود. به علت مسائل و مشکلات داخلی و مداخله خارجی ، در زمینه آموزش و پرورش چندان گام مهمی برداشته نشد و علی‌رغم تلاشهای صدر مشروطیت و هدفها و برنامه‌های پیش بینی نشده ، فقط چند مدرسه تأسیس شد و تعداد دانش آموزان چندان تغییری نکرد.

• در اوان سلطنت رضا شاه بیشترین کوششها در جهت تقویت و تجدید سازمان ارتش و تحکیم وحدت ملی و استقرار یک حکومت مرکزی قدرتمند مصروف شد. لذا ، به آموزش و پرورش توجه چندانی مبذول نشد. مع هذا ، قدمهای برداشته شده مبنای اقدامات آتی شد. در این دوره ، برنامه تحصیلات ابتدایی و متوسطه تدوین شد که به موجب آن ، آخر هر شش سال ، می‌بایستی امتحانات نهایی عمومی به عمل آید. تأسیس دانشسراهای مقدماتی و بالاخره تأسیس دانشگاه تهران درسال 1313 هجری شمسی اساس اقدامات آتی را فراهم کردند.

عملکرد آموزش و پرورشی ایران

از زمان مشروطیت تا انقلاب اسلامی 1357 ، نشان می‌دهد که علی‌رغم پیش بینی‌ها و قوانین مصوبه ، تعمیم آموزش ابتدایی ، طی این مدت طولانی ، میسر نشد و دولتهای وقت ، عملا از عهده اجرای قوانین مصوبه و تحقق هدفهای آموزشی کشور برنیامدند. سایر جنبه‌های آموزش و پرورش ، از جمله فلسفه و سیاست و خط مشی‌ها ، رویه‌ها ، برنامه‌ها و سازمان و مدیریت آن نیز به علت ناهماهنگی با ویژگیهای فرهنگی و نیازهای عمومی جامعه ، کارآمد و مؤثر واقع نشدند و اگر احیانا توانستند جا بیفتند و نهادی شوند، عملا نظام آموزش و پرورش را با مشکلات روزافزونی مواجه ساختند.

آموزش و پرورش سوئد - نازنین مجریان

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع:

مقایسه نظام آموزشی دوره ی پیش دبستانی کشور سوئد با کشور ایران

گرد آورنده: نازنین مجریان

دانشگاه مازندران

سال 95-1394

مقدمه:

تحقیق زیر درباره مقایسه ی تطبیقی آموزش و پرورش کشور سوئد با آموزش و پرورش ایران از جهات مختلف می باشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه ی وضعیت تحصیلی و تعلیم و تزبیت در هر دو کشور و آشنایی با الگو و روش ها و راهکارهای کشور مورد نظر و الگو گرفتن و استفاده کردن از راهکارها و راه حل های مثبت و سازنده ی آن ها در جهت پیشبرد نظام آموزشی کشور می باشد.

ضرورت انجام این پروژه آشنا شدن با آموزش و پرورش کشور مطرح شده و دلایلی که باعث پیشرفت آن ها در نظام آموزش و تعلیم و تربیت شده است و همینطور پی بردن به نقص های کشور خود و قدم برداشتن در جهت کاستن این ضعف ها با به کار گیری شیوه های مفیدی که در کشور بررسی شده انجام شده است.

همه ی ما می دانیم که آموزش و پرورش یکی از مهمترین نهادهای هر کشوری است و هر ساله بودجه های کلانی برای ارتقاء این حوزه اختصاص داده می شود. اما مشکل این جاست که چرا همه ی این تلاش ها به نتیجه ی دلخواه نمی رسد.

گفتنی است که شهرداری ها مسئولیت تضمین شرایط لازم ویژه مراکز پیش دبستانی برای نیل به اهداف تعیین شده فوق را عهده دار هستند. از جمله اصلی ترین اهداف مقطع آموزش پیش دبستانی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1)  شناساندن فرم ها و ارزش های اجتماعی  به کودکان و تمرکز بر رشد ذهنی کودکان به واسطه تاثیرگذاری آموزشی بر آنان

2)  برقراری همکاری میان اولیاء و مربیان مراکز پیش دبستانی

گفتنی است که طراحی اهداف مذکور به افزایش تمرکز دولت به مراکز  آموزش پیش دبستانی و نیل به هدف غائی (رشد فردی و آموزشی کودکان) منتهی شده است.

آژانس ملی آموزش، نهاد ملی است که تبیین خطوط کلی و اهداف مراکز ویژه مراقبتی کودکان، مراکز تفریحی و مراکز پیش دبستانی مبادرت می نماید.

برنامه های آموزشی

روند رشد و یادگیری کودکان به صورت فردی باید با حمایت و برقراری همکاری های نزدیک میان خانه و مدرسه بر این پیش فرض استوار باشد که کودکان مقطع پیش دبستانی بیشتر از طریق فعالیت در محیط های طبیعی به آموزش علوم مبادرت می نمایند. با استفاده از روش های موضوعی، فرصت کنکاش، جستجو و کسب تجارب شخصی از طریق پرداختن، بازی، گفتگو، آواز، موزیک، نمایش، هنر، کاردستی و غیره برای کودکان فراهم می آید. ارائه بازی های مختلف در اشکال گوناگون آن، هدف اصلی مقطع آموزش پیش دبستانی در جهت آموزش صحیح و رشد ذهنی کودکان است. مطابق فرآیند یادگیری در مراکز آموزش پیش دبستانی ، حداکثر بازی های گروهی باید در محیط های طبیعی صورت پذیرد. ارائه بازی ها به صورت گروهی، خود عامل مهمی در جهت یادگیری متقابل کودکان و پرورش حس مسئولیت پذیری آنان محسوب می گردد. در مقطع آموزش پیش دبستانی، کودکان به کشف و یادگیری موضوعات خاص به طرق گوناگون مبادرت می نمایند که از آن محاسبه می توان به بازی های گروهی ، مطالعه کتاب و گوش دادن به داستان ها اشاره نمود. تعداد محدودی از مراکز پیش دبستانی کشور سوئد نیز از روش های آموزشی خاص خود بهره می گیرند که از آن جمله می توان به مدارس Montessor و Waidorf با افراد متخصص و برنامه های آموزشی گوناگون نظیر ورزش، هنر، کاردستیع کامپیوتر و اردوهای تفریحی اشاره کرد.

چکیده

ساختار کلی نظام آموزشی کشور سوئد

نخستین مرحله نظام آموزشی کشور سوئد مقطع آموزشی پیش دبستانی ویژه نظام آموزش کودکان رده های سنی زیر 6 سال است. ساختار کلی نظام آموزشی سوئد مدارس عمومی کودکان و نوجوانان، مدارس پیش دبستانی، مدارس پایه، مدارس استثنائی و مدارس ویژه فرهنگ سامی را شامل می شود. دوره های آموزش آزاد بزرگسالان نیز توسط مدارس عالی مردمی و همچنین نهادهای آموزش بزرگسالان برگزار می شود.

در سوئد، تمامی برنامه های آموزشی حول هشت هسته موضوعی اعم از آموزش زبان سوئدی به عنوان زبان دوم، زبان انگلیسی، مطالعات اجتماعی، مطالعات مذهبی، ریاضیات ، علوم، ورزش، بهداشت و فعالیت های هنری ارائه می شود. مطابق قوانین کشور سوئد، تمامی کودکان و نوجوانان این کشور باید به امکانات آموزش پیش دبستانی و مراقبت های ویژه کودکان بدون توجه به محل اقامت خود دسترسی داشته باشند.

علاوه بر این تمامی کودکان و نوجوانان باید به صورت یکسان به نظام آموزش دولتی دسترسی داشته و تمامی مدارس نیز باید بدون توجه به محل اقامت دانش آموزان به ارائه خدمات آموزشی یکسان مبادرت نمایند. از آنجا که در کشور سوئد شهرداری ها مسئولیت ارائه آموزش پایه ویژه کودکان را برعهده دارد. از این رو موظف به ارائه خدمات ایاب و ذهاب به دانش آموزان نیز هستند. دولت سوئد همچنین به تامین نیازمندی های مدارس سوئد مستقر در کشورهای خارجی با تعداد متعددی از شهروندان سوئدی مبادرت نموده و بودجه ها خاصی به اجرای چنین اهدافی اختصاص می دهد. از جمله مهمترین سیاست های دولت سوئد در جهت نیل به چنین اهدافی می توان به افزایش برگزاری دوره های آموزش از راه دور در جهت گسترش دامنه جغرافیایی، برگزاری و ارائه دوره های آموزش عالی اشاره نمود. مطابق قوانین ملی کشور سوئد تمامی کودکان و نوجوانان سوئد از حق انتخاب مراکز و مدارس مقاطع پیش دبستانی، ابتدایی و آموزش عالی برخوردار هستند و این در حالی است که علاوه بر نظارت دانش آموزان، شرایط آموزشی خاصی نیز باید در روند پذیرش دانشجویان یا دانش آموزان مدنظر قرار گیرد.

خدمات پیش دبستانی

1)  مراکز پیش دبستانی که به ثبت نام از کودکان رده های سنی یک تا 5 سال مبادرت نموده و فعالیت های آموزشی خود را به آنان عرضه می کنند. بطور کلی در تمام طول سال و تمامی روزهای هفته فعال بوده و زمان کاری آن ها با ساعات کاری و مطالعه والدین و همچنین با نیاز کودکان مطابقت دارد.

2)   مراقبت از کودکان در منزل: پرستاران کودکان در طول مدت زمان اشتغال والدین به فعالیت یا تحلیل به مراقبت از کودکان در منازل مبادرت می نمایند. بطور کلی در چنین شرایطی کودکان باید از خدماتی که در مراکز پیش دبستانی ارائه می شود برخوردار شوند.

3)  روش مرسوم به نظام سه خانواده ای: این شیوه نیز به عنوان یکی از روش های مراقبت روزانه از کودکان به حساب می آید، به نحوی که یک پرستار واجدالشرایط از دو یا سه کودک در منزل یکی از آن ها مراقبت می کند.

4)  مراکز پیش دبستانی آزاد: در این مراکز، به پرستاران و یا والدین کودکان که در منزل هستند این امکان داده می شود تا با کمک کارکنان آن مرکز، فعالیت های آموزش گروهی کودکان را پرورش و توسعه دهند جهت برخورداری از این شرایط ثبت نام لازم نیست.

در بسیاری از شهرداری ها، مراکز پیش دبستانی آزاد با بهره مندی از خدمات شهری و یا خدمات ارائه شده در زمینه های بهداشت و سلامت کودکان و مادران، با یکدیگر همکاری می نمایند.

نظام آموزشی پیش دبستانی در ایران

دوره ی پیش دبستان یا دوره آمادگی در نظام آموزشی ایران، دوره ای است که کودکان در یک یا دو سال قبل از ورود به دبستان می گذرانند. این دوره جهت آماده ساختن کودکان 5 ساله برای ورود به دبستان است و واحد های مستقل یا ضمیمه دبستان ها تحت عنوان «آمادگی» تأسیس و توسعه یافته است. در این واحدها، کودکان 5 ساله به مدت یک سال طبق برنامه خاصی برای ورود به دوره بعد آماده می شدند. تعیین سیاست های آموزش و پرورشی دوره کودکستان و آمادگی با شورای عالی آموزش و پرورش بوده و مسئولیت برنامه ریزی و پیش بینی ضوابط و مقررات این دوره برعهده دفتر آموزش ابتدایی و راهنمایی تحصیلی کشور است.

-       اهداف آموزش دراسناد و مدارک مربوطه به این دوره، اهداف دوره آمادگی بدین شرح آمده است:

-        کمک به رشد جسمی، ذهنی، عاطفی، شخصیتی و اجتماعی کودکان

-        پرورش توانایی ها و استعداد های کودکان

-        تقویت قوای جسمی کودکان، به منظور آماده شدن آنان برای تحصیلات دوره ابتدایی

-       آماده کردن کودکان جهت فراگیری بیشتر و آسان تر مفاهیم آموزشی

-       فراهم کردن زمینه لازم برای آموزش بهتر در مناطق محروم و مناطقی که دارای گویش محلی هستند.

-       کمک به خانواده های کم درآمد، در استفاده از یک محیط سالم تربیتی برای پرورش کودکان آن ها.

آموزش پیش دبستانی

با وجود اینکه مراکز آموزش پیش دبستانی (کودکستان ها و مهد کودک ها) از اوایل قرن 19 در سراسر کشور سوئد فعالیت داشته اند، آموزش فراگیر آن طی دهه 1970 به وقوع پیوست.

طی سالهای اخیر، در نتیجه ادغام و روزافزون مراکز آموزش پیش دبستانی و مراکز ویژه مراقبتی کودکان، امکانات آموزشی و غیر آموزشی مورد نیاز مراکز مذکور بازبینی شده و به اعمال تغییراتی در قوانین آموزشی ویژه مقطع آموزش پیش دبستانی منجر شده است

حضور نمایندگانی از والدین دانش آموزان در مراکز آموزش پیش دبستانی در قوانین آموزشی کشور سوئد منظور شده است. این در حالی است که برنامه های آموزشی مقطع پیش دبستانی فرصت تاثیرگذاری برفعالیت های آموزشی به ویژه در خصوص برنامه ریزی آموزشی برای والدین را فراهم آورده است. ارتباط روزانه والدین با مراکز آموزش پیش دبستانی از اهمیت استراتژیک برخوردار است.

اصلاحات آموزشی

بنابر تصمیمات اتخاذ شده توسط مجلس ملی سوئد در تمامی مراکز اموزشی پیش دبستانی، خدمات آموزشی و تفریحی برای کودکان رده های سنی یک تا 4 سال ارائه می شود. طبق اصلاحات به عمل آمده موازی پیش دبستانی به ویژه مدارس بین المللی رایگان بوده و حداقل 525 ساعت آموزش در سال برابر با 3 ساعت در روز مبادرت می نمایند. گفتنی است که مدارس پیش دبستانی بین المللی از اول ژانویه 2003 آغاز به فعالیت کرده اند.

اهداف اموزشی

از جمله مهمترین اهداف مراکز آموزش پیش دبستانی و مراکز ویژه مراقبتی کودکان سوئد می توان به رشد ذهنی کودکان از طریق تشویق و تهیج آنان در گرایش به فعالیت های گروهی آموزشی و ایجاد شرایط مناسب بلرای رشد سطح یادگیری کودکان اشاره کرد. دولت سوئد نیز به تعیین اهداف و خطوط کلی مقطع آموزش پیش دبستانی به موازات ساختار ها و سیاست های معین مقطع آموزش پایه مبادرت کرده است.

از این رو در سال 1998 برنامه آموزش مدارس پایه در جهت هماهنگی با برنامه های آموزشی مراکز پیش دبستانی و مراکز مراقبتی، تفریحی ویژه کودکان تغییر یافت.